بهینه سازی بهره وری اقتصادی با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی: شبکه آبیاری مارون)

شرایط اقلیمی کشور و شرایط بحرانی منابع آبی کشور، نیازمند مدیریت درست و اصولی منابع آب در دسترس به خصوص در بخش کشاورزی جهت سازگاری با کم آبی در شرایط فعلی می باشد. در مطالعه حاضرمدلی جهت تخصیص بهینه آب به منظور بیشینه سازی میزان بهره وری اقتصادی محصولات شبکه آبیاری مارون ایجاد شد. نتایج نشان داد که در وضعیت تخصیص بهینه منابع آبی نه تنها میزان بهره وری اقتصادی 25/6 درصد افزایش می یابد، بلکه این مساله با کاهش 198 میلیون متر مکعبی همراه است. همچنین از آنجا که مدل با اعمال مدیریت آبیاری و استفاده از رطوبت موجود در خاک اثر سوء کاهش عمق آبیاری بر عملکرد محصول را تا حد زیادی خنثی می کند، تخصیص بهینه آب منجر به افزایش 11/9 میلیارد ریالی سود اقتصادی می گردد که این مساله نشان دهنده توجیه اقتصادی پیاده سازی اعمال تخصیص بهینه آب در شبکه می باشد.

کلیدواژه ها:

تخصیص بهینه آب ، سازگاری با کم آبی ، سود اقتصادی ، مدیریت آبیاری ، توابع آزمایشی ، تنظیم پارامتر