اثر بخشی روش یکپارچگی حسی بر کاهش رفتارهای محدود کودکان دارای اختلالات طیفاتیسم

اختلالات طیف اتیسم، مجموعه ای از ناتوانی های تحولی عصب شناختی است که در مراحل اولیه رشد آشکار می شود. این اختلال از طریق اختلال مداوم در ارتباط اجتماعی تعامل اجتماعی رفتارهای کلیشه ای محدود مشخص می شود هدف از پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش یکپارچگی حسی بر کاهش رفتارهای کلیشه ای رفتار محدود رفتار یکنواخت کودکان اختلالات طیف اتیسم می باشد، طرح تحقیق از نوع نیمه تجربی دو گروهی آزمایش گواه همراه با پیش آزمون پس آزمون بوده است 30 کودک پسردارای اتیسم با روش نمونه گیری در دسترس از مرکز کودکان دارای اتیسم ذهن زیبا موسسه اتیسم آرمان شهر تهران با دامنه سنی تا سال انتخاب بصورت تصادفی ساده در گروه آزمایش گواه قرار گرفته در موسسه اتیسم آرمان مورد آموزش ودرمان قرار گرفتند. طرح تحقیق از نوع نیمه تجربی دو گروهی آزمایش گواه همراه با پیش آزمون پس آزمون بوده است داده ها بوسیله مقیاس رفتار های کلیشه ای بودفیش همکاران 2000 مقیاس اندازه گیری اتیسم گیلیام 2003 جمع آوری شد. داده ها به روش تحلیل کوواریانس یک راهه تحلیل شدند نتایج نشان داد که روش آموزش یکپارچگی حسی بر کاهش رفتارهای محدود کودکان دارای اتیسم اثر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

رفتار کلیشه ای ، رفتار محدود ، رفتار یکنواخت