اثربخشی درمان راه حل محور کوتاه مدت بر کاهش گرایش رفتاری افراد تحت درمان با نگهدارنده متادون

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان راه حل محور کوتاه مدت بر کاهش گرایش رفتاری افراد تحت درمان با نگهدارنده متادون صورت گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی بوده از نظر روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معتادین کمپ های ترک اعتیاد شهر اردبیل در سال 1397 تشکیل می دهند. نمونه آماری پژوهش شامل 30 نفر 15 نفر گروه آزمایشی 15 نفر کنترل بودن که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات در مرحله پیش آزمون پس آزمون از مقیاس آمادگی به اعتیاد استفاده شد. گروه آزمایش پژوهش شش جلسه 90 دقیقه ای درمان راه حل محور کوتاه مدت دریافت کردند. تجزیه تحلیل اطلاعات با آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره ANCOVA استفاده شد. که برای این منظور از نرم افزار آماری SPSS بهره گرفته شد. نتایج نشان داد که درمان راه حل محور کوتاه مدت بر کاهش گرایش رفتاری معتادان تاثیر معناداری دارد p> 0/01 با توجه به نتیجه به دست آمده به کارگیری روش درمان راه حل محور کوتاه مدت از سوی درمانگران مراکز ترک اعتیاد پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، درمان راه حل محور کوتاه مدت ، گرایش رفتاری ، متادون