اثربخشی روان درمانی بین فردی برای نوجوانان افسرده: بررسی مهارت های اجتماعی، ارتباطی وپذیرش اجتماعی

زمینه هدف: افسردگی از شایع ترین اختلالات روانشناختی هست که تاثیرات متعددی بر ابعاد مختلف زندگی دارد از اختلالات بسیار شایع دوران نوجوانی می باشد ازاینرو پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی رواندرمانی بین فردی بر مهارت های اجتماعی ،ارتباطی پذیرش اجتماعی نوجوانان افسرده انجام شد. روش: پژوهش حاضر به صورت مطالعه موردی از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون پس آزمون می باشد.که بر روی 15 نفر از نوجوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره که بعد از مصاحبه بالینی، ملاک های تشخیصی dsm5 پرسشنامه افسردگی بک مبتلا به افسردگی تشخیص داده شدند، اجرا شد. نمونه گیری در این پژوهش به صورت در دسترس بود ابزار گرداوری اطلاعات شامل پرسشنامه های مهارت های اجتماعی،ارتباطی پذیرش اجتماعی بود. آزمودنی ها تحت 12 جلسه رواندرمانی انفرادی قرار گرفتند داده ها با روش آماری تی همبسته به کمک نرم افزار spss16 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که میانگین متغیرهای مهارت های ارتباطی، مهارت های اجتماعی پذیرش اجتماعی به طور معنیداری نسبت به گروه کنترل در مرحله پس آزمون افزایش یافته است .(p<0.0005) به عبارت تفاوت در فاصله میانگین پیش آزمون پس آزمون، متغیرهای مهارت های ارتباطی، اجتماعی پذیرش اجتماعی از نظر آماری در سطح اطمینان 99 درصد معنادار میباشد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که روان درمانی بین فردی موجبات افزایش مهارت های اجتماعی، ارتباطی پذیرش اجتماعی میشود که به طبع آن افسردگی نیز کاهش پیدا میکند

کلیدواژه ها:

رواندرمانی بین فردی مهارت های اجتماعی مهارت های ارتباطی پذیرش اجتماعی افسردگی ، نوجوانان