مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه، تاب آوری اهمال کاری در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با گروه بهنجار

مقدمه: مدل های روان شناختی در تبیین اختلال های روان شناختی به اثر طرحواره های ناسازگار اولیه در شکل گیری علایم آسیب شناسی روانی اشاره دارد. هدف این پژوهش تحلیل مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه، تاب آوری اهمال کاری در افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با گروه بهنجار بود. روش: مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود جامعه آماری شامل کلیه بیماران زن مبتلا به اختلال افسردگی اساسی در شهر قم بود به همین منظور از سه پرسشنامه مقیاس اهمال کاری توکمن TPS 2014 پرسشنامه تاب آوری کونور ودیویدسون CD-RISC پرسشنامه فرم کوتاه طرحواره یانگ 1988بر روی 40 نفر 20 نفر مبتلا به افسردگی اساسی 20 نفر سالم اجرا گردید تحلیل این نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گردید. نتایج: بین تاب آوری اهمال کاری فردی محیطی افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با گروه بهنجار تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین از میان طرحواره های ناسازگار اولیه بین طرحواره های محرومیت هیجانی، رهاشدگی بی ثباتی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، انزوای اجتماعی/بیگانگی، نقص شرم، شکست، وابستگی/ بی کفایتی، آسیب پذیری به بیماری، خود تحول نیافته/ گرفتار، اطاعت استحقاق افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با گروه بهنجار تفاوت معنادار مشاهده شد.بحث نتیجه گیری: به صورت کلی میتوان نتیجه گرفت که افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی در مقایسه با افراد سالم نمرات بالاتری در طرحواره های ناسازگار اولیه، اهمال کاری فردی محیطی دارند تاب آوری آنها نسبت به افراد بهنجار پایین تر است.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، تاب آوری ، اهمال کاری