بررسی مفهوم رضایتمندی انعکاس جنبه های روانشناختی آن درمحیط های مسکونی (نمونه موردی: مجتمع مسکونی قایم کرمانشاه)

مسیله امنیت در مجموعه های مسکونی ازجمله عوامل انسانی محیطی میباشد که با تاثیر مستقیم بر برنامه ریزی طراحی این مجموعه ها، کیفیت زندگی انسانها را ارتقاء می بخشد. از سویی یکی از مهمترین نیازهای فطری انسان نیاز داشتن حریم، خلوت در پی آن رضایتمندی در فضای سکونت است. مسیله مورد بررسی در این پژوهش، لحاظ نمودن مفاهیمی چون خلوت سلسله مراتب فضایی در ساختار مجتمع های مسکونی است که باعث میشود، کیفیت فضای زیستی مورد تردید قرارگیرد با اختلال در آسایش آرامش ساکنان، نارضایتی آنها را فراهم آورد در تحقیق حاضر سوالات زیادی مطرح گردید، که مهمترین آن ها این است که مفهوم رضایتمندی در مجتمع های مسکونی چه جنبه هایی دارد چگونه میتوان از این فاکتورها در طراحی مجتمع های مسکونی بهره برد از اینرو هدف از پژوهش حاضر مشخص نمودن آیتم هایی است که به رضایتمندی افراد در رابطه با ساکنان محیط های مسکونی بپردازد، به همین منظور پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، نوع تحقیق از جهت داده های مورد مطالعه به صورت کیفی از نوع توصیفی- تحلیلی است. همچنین از لحاظ گردآوری اطلاعات بهصورت اسنادی تا حدی میدانی میباشد. سپس یافته های پژوهش بر مبنای تحلیل اطلاعات به دست آمده، حاکی از آن است که مفاهیم موجود در روانشناسی محیط از طریق اثرگذاری برخصوصیت کالبدی اجتماعی در مجامع مسکونی قابلیت تغییر در میزان ارتقاء امنیت در محیطهای مسکونی را دارند. لذا جهت دستیابی به این مهم که در پی آن مفهوم امنیت در مقوله مسکن برقرار است، مولفه حس تعلق دلبستگی به مکان دارای بیشترین تاثیر میباشد. که این مفهوم شامل شاخصهایی است سعی شده در نوشتار حاضر در مورد آنها چگونگی رسیدن به مفهوم امنیت در محیطهای مسکونی انعکاس آن در این نواحی توضیح داده شود، در پایان نیز برای رسیدن به هدف اصلی، پیشنهاداتی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

امنیت ، مجموعه های مسکونی ، رضایتمندی ، امنیت ، حس تعلق دلبستگی به مکان