استفاده از سایتوکاین ها درتهیه واکسن بیماری گامبورو

بیماری گامبورو عفونت ویروسی بسیار واگیر حاد در ماکیان جوان بوده که هدف آن، بافت لنفاوی بویژه بورس فابرسیوس می باشد.از جنبه اقتصادی، درماکیان بالای هفته، تلفات تا %20 زیر هفته، درماتیت گانگرنی، IBH، عفونت های E. coli شکست واکسیناسیون بدنبال سرکوب شدید بادوام سیستم ایمنی ایجاد می شود. سایتوکاین ها، پلی پپتیدها گلیکوپپتیدهای محلول، با وزن مولکولی پایین بوده که توسط طیف وسیعی از سلول ها با منشاء هماتوپویتیک غیرهماتوپویتیک تولید می شوند. این مواد دارای اثرات سرکوبگر یا افزاینده بر تکثیر، تمایز، فعال سازی تحرک سلولی بوده اکثرا بصورت مداوم ترشح نمی شوند، بلکه در پاسخ به تحریک عوامل عفونی یا متابولیت هایشان، واسطه های التهابی، جراحات مکانیکی نیز سایر سایتوکاین ها ایجاد می شوند. از موارد استفاده سایتوکاین ها، بکارگیری آنها بعنوان ادجوانت واکسن، محافظت کننده با اثرات مستقیم درمانی در برابر عفونت مجرک سیرتکاملی فعال سازی دفاع میزبان تازه متولد شده می باشد. ادجوانت، ماده ای است که در ترکیب با آنتی ژن واکسن، باعث افزایش پاسخ ایمنی در برابر آن می شود؛ استفاده از اکثر ادجوانت های موثر بدلیل اثرات جانبی مخرب بر بافت های میزبان مشکلات باقیمانده این مواد منع شده است. در حال حاضر تمایل زیادی به طراحی ادجوانت های طبیعی موثرتر جهت استفاده در واکسن ها وجود دارد. ازآنجایی که اکثر فعالیت-های مولکولی سلولی ایجاد شده توسط ادجوانتهای رایج، با سایتوکاین ها کنترل می شود، تحقیقات وسیعی به ارزیابی استفاده از سایتوکاین ها به عنوان ادجوانت واکسن معطوف شده است. تحقیقات نشان داده است که سایتوکاین های موثر بر کیفیت کمیت پاسخ ایمنی، ادجوانتهای کارآمدی در ایجاد محافظت توسط واکسن های ویروسی، باکتریایی انگلی در گله می باشند واکسن های ویروسی کشته دارای ادجوانت روغنی برای تقویت طولانی نمودن ایمنی، در گله های مولد استفاده می شوند، درحالی که برای ایجاد پاسخ اولیه در ماکیان جوان عملی یا مطلوب نیستند. درصنعت تولید دام، سایتوکاین ها می توانند روش هایی طبیعی غیرآنتی بیوتیکی را در افزایش مقاومت در برابر بیماری ها فراهم نمایند بنابراین شناسایی توسعه بیشتر سایتوکاین های پرندگان به عنوان ادجوانت های موثر، بی خطر دارای توانایی افزایش ایمنی اختصاصی، حداکثر محافظت واکسن برای صنعت طیور را تضمین می نماید. بدین ترتیب انجام تحقیقات بیشتری در واردکردن ژن سایتوکاین مناسب در حاملین باکتریایی، ویروسی یا ساختمان واکسن DNA ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

گامبورو ، واکسن ، ادجوانت ، سایتوکاین