وقوع افت تولید در اثر استفاده از واکسن های پنوموتروپ (B1) در طیور مبتلا شده به لارنگو تراکییت

لارنگوتراکییت یک بیماری دستگاه تنفسی است ،برای جلوگیری از وقوع آن باید پولت ها را در دو مرحله واکسینه کرد(8هفتگی زمان (Cagingبه علت اینکه پولت پروران در طی دوره پرورش طیور را بر علیه آن واکسینه نمی کنند طیور فقط در زمان Cagingواکسن می خورند، برای ایجاد مصونیت در برابر بیماری توصیه می شود 3-4هفته بعد واکسن را به صورت خوراکی OVER DOSEبدهند. در یک فارم تخمگذار(های لاین w36)،5000قطعه ای در گرمسار به دلیل اینکه طیور تنها در زمان Cagingواکسن خورده بودند ایمنی کافی در برابر بیماری نداشتند چون شرایط سالن چندان مطلوب نبود،در سن 20هفتگی طیور مبتلا به فرم انزیوتیک لارنگوتراکییت شدند که سریعا به آنها واکسن تزریق شد درمان صورت گرفت.در سن 41هفتگی مرغدار به دلیل شیوع نیوکاسل در منطقه واکسنB1 را به طیور اسپری کرده تا تیتر علیه بیماری بالا رود. بعد از دو روز با ظهور علایم تنفسی، طیور شروع به افت تولید کردند (افزایش تعداد لمبه، نازک شدن پوسته تخم مرغ )به طوری که در عرض یک هفته30درصداز تولید کاسته شد، لازم به ذکر است که مصرف خوراک کاهش نیافت.به همین منظور برای جلوگیری از بدتر شدن شرایط از برم هگزین الکترولیت استفاده شد همچنین توصیه شد که سالن گرمتر شود رطوبت سالن افزایش یابد.چون فارم درگیر لارنگو تراکیت بوده نبایستی از واکسن های پنوموتروپ استفاده می شد.توصیه بهتر این بود که از واکسن های آتروپیک(Aveniueو(Vitapest استفاده می شد.

کلیدواژه ها:

لارنگوتراکییت-پنوموتروپ-مرغ تخمگذار-گرمسار