هومیوپاتی روش های کاربرد آن به عنوان یک درمان جایگزین در حیوانات

هومیوپاتی یکی از اشکال طب جایگزین است که برای اولین بار در سال 1796 به طور جامع توسط پزشک آلمانی، سامویل هانمن معرفی شد. این روش درمانی بر پایه مشابهت استوار است، بدین شکل که وقتی علایم حاصل از مصرف یک ماده در دوزهای بالا pharmacologic مشابه علایم یک بیماری هستند، کاربرد ماده با دوزهای فوق العاده کم در فرد مبتلا به آن بیماری، علایم رابرطرف می کند. چون این مواد در رقت های بسیار بالا استفاده می شوند می توان گفت که استفاده از آنها واجد حداقل عوارض جانبی است. در هومیوپاتی بسیاری ترکیبات جانوری، گیاهی، مواد معدنی مواد سنتتیک به منظور درمان به کار می روند. کاربرد هومیوپاتی در درمان بیماری های حیوانات حداقل به اندازه کاربرد آن در پزشکی قدمت دارد. به منظور اثبات کارایی این روش درمانی در حیواناتاخیرا مطالعات زیادی صورت گرفته است. در بررسی های آزمایشگاهی مشخص شده که با استفاده از روش های هومیوپاتیک می توان در حیوانات ایجاد تحریک سیستم ایمنی تحریک در ماکروفاژها نمود، باعث تسریع روند ترمیم زخم شد نیز حیوان را از تومورها برخی عفونت ها حفظ کرد. از طرفی چنانچه توضیح داده خواهد شد، هومیوپاتی ارتباط تنگاتنگی با ایمونولوژی دارد مشابهت ماده درمانی در این راستا به توان آن در تخفیف واکنش های ایمنی آماسی برمیگردد که می تواند شامل علایم خفیف یک آلرژی موضعی تا آسیب های شدید ناشی از یک بیماری خودایمن باشد. پس از بررسی مطالعات انجام شده به این نتیجه می رسیم که می توان سه برداشت مختلف از پدیده مشابه در کشف یا کاربرد داروها در هومیوپاتی دامپزشکی داشت: -1بین علایم حاصل از یک دارو علایم یک بیماری مشابهت وجود دارد. -2همان ماده ای که بیماری ایجاد می کند، در دوزهای پایین یا رقت های بالا منجر به درمان بیماری می شود. -3تاثیرات درمانی از رقیق سازی ملکول های اندوژنی چون واسطه های التهابی حاصل می شود. روشن است که نحوه اعمال اثر درمانی در هر یک از این روش هاکاملا اختصاصیست این تفاوت ها باید در ارزیابی شواهد حاصل از مطالعات تجربی طرح ریزی این گونه مطالعات مدنظر قرار گیرند. هدف از این مطالعه مروری بر مزایای کاربرد هومیوپاتی به عنوان یک طب جایگزین در دامپزشکی روش های معرفی شده جهت انجام درمان های هومیوپاتیک در حیوانات است.

کلیدواژه ها:

طب جایگزین ، هومیوپاتی ، دامپزشکی