گزارش یک مورد شکستگی در ناحیه زانوی مرغ ماهیخوار کاکایی) در شهرستان محمود آباد

به منظور فیکس کردن شکستگی های پایدار از گچ گیری آتل بندی استفاده می شود. در معاینات بالینی علایمی نظیر دپرسیون، افت ضربان قلب، کاهش تعداد تنفس افزایش درجه حرارت به میزان 10 درجه سانتی گراد عارضه هایی نظیر پارگی جراحت در ناحیه زانو مشاهد شد. پس از آماده سازی موضع عمل اجرای شرایط آسپتیک بی حسی سطحی به وسیله لیدوکایین %10 انجام شد با تیغه بیستوری شماره 11 بافت هاینکروزه لبه زخم پاکسازی شد. سپش با الگوی تک ساده با نخ ویکریل شماره دو صفر بخیه گردید. اینداکشن آنستزی (القای بیهوشی) با ترکیب کتامین- دیازپام به ترتیب با دوز mg/kg35 mg/kg1 به صورت داخل وریدی در ورید براکیال انجام شد ادامه بیهوشی به مدت 30 دقیقه ایجاد گردید. از پماد تتراسایکلین به منظور لوبریکنت عدم چسبندگی بانداژ استفاده گردید. بانداژ از بالای مفصل استیفل تا استخوان متاتارس صورت گرفته به دنبال آن ویبریل روی لایه اول قرار داده طوری که هر لایه %50 لایه قبل را در بر گرفت. گچ گیری با گچ جیپسون از بالای مفصل استیفل شروع تا مفصل تارس متاتارس ادامه داده شد. بعد از خشک شدن گچ مجددا روی گچ را بانداژ به منظور جلوگیری از کنده شدن بانداز گچ توسط منقار پرنده موضع توسط جوراب پوشانیده شد. آنتی بیوتیک تراپی به مدت روز از طریق ترکیب جنتامایسین-لینکواسپکتین به ترتیب با دوز ./mg/kg2 ./mg/kg3 به صورت داخل عضلانی صورت گرفت. پس از گذشت یک ماه گچ باز گردید وبهبودی حاصل شد. لازم به ذکر است استفاده از پماد تتراسایکلین علی رغم کاربرد صحیح ان به منظور عدم چسبندگی بانداژ می تواند تا حدی موجب تاخیر در روند التیامی زخم گردد.

کلیدواژه ها:

مرغ ماهیخوار ، اینداکشن آنستزی ، گچ گیری جیپسون.