بررسی میزان فراوانی ارگانیسم های قارچی جدا شده از تخم تاس ماهی ایرانی در استان مازندران

تاس ماهی ایرانی از ماهیان با ارزش دریای خزر است که در سواحل جنوبی دریا زیست می کند. به دلیل تخریب زیستگاههای تکثیر طبیعی این ماهی به منظور افزایش نسل آن هرساله تکثیر مصنوعی آن در استان مازندران در مرکز شهید رجایی ساری انجام می شود.یکی از مهمترین مشکلات تکثیر نگهداری تخم ماهیان، آلودگی های قارچی است که در زمان هچری اتفاق می افتد تلفات زیادی را در تخم ایجاد می کند. لذا با توجه به اهمیت تاس ماهی ایرانی، این مطالعه به منظور بررسی میزان عوامل قارچی تخم این ماهی در سالنهای هچری کارگاه تکثیر پرورش شهید رجایی ساری انجام گرفت. نمونه برداری در فصل تکثیر سال 1388 از 100 نمونه تخم 4روزه قارچ زده تاس ماهی ایرانی از انکوباتورها انجام شد. نمونه ها در محیط های واترآگار((WA، پتیتو دکستروز آگار((PDA ومحیط آب مقطر استریل حاوی شاهدانه همراه با آنتی بیوتیک کشت در دمای 18-20 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. پس از خالص سازی کلنی های رشد یافته، نمونه ها از لحاظ ماکروسکوپی میکروسکوپی مورد بررسی قرار گرفته بر اساس کلید های معتبر شناسایی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که ارگانیسمهای قارچی شامل فوزاریوم سولانی، ساپرولگنیا پارازیتیکا، موکور پنیسیلیوم از عمده عوامل قارچی جدا شده از هچری تخم تاس ماهی ایرانی بودند. که بر این اساس بیشترین کمترین درصد آلودگی به ترتیب مربوط به فورایوم سولانی با 38 درصد گونه پنی سیلیوم با درصد می باشد. به نظر می رسد که گونه های ساپرولگنیا فوزاریوم رشد یافته در سالن هچری، می توانند زمینه آلودگی سایر مراحل رشد ماهیان را نیز فراهم کنند. لذا شناسایی قارچهای زمان هچری می تواند در پیشگیری بیماریهای قارچی سایر مراحل رشد ماهی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی قارچی ، تاس ماهی ایرانی ، هچری مازندران