بررسی سمیت نانوذرات نقره در چهار گونه ماهی

استفاده از فلز نقره بعنوان ماده ضد باکتریایی سابقه طولانی در زندگی بشری دارد اخیرا گرایش به استفاده از نانوذرات نقره به عنوان یک ماده ضد باکتریایی قوی در برابر عوامل بیماری زای آبزیان مورد توجه محققان قرار گرفته است. با توجه به اینکه نانوذرات نقره علاوه بر اثرات ضد باکتریایی مناسب دارای اثرات توکسیک بر محیط آبزیان نیز می باشند، در این تحقیق اثرات سمی LC50و نیز حداکثر غلظت مجاز (MAC) نانوذرات نقره(محصول L-2000 شرکت نانو نصب پارس) در چهار گونه ماهی کپورمعمولی(ماهی پرورشی)، برزم (ماهی رودخانه ای)، افرا گوپی (ماهیان آکواریومی) مورد بررسی مقایسه قرار گرفت. بدین منظور از روش Probit استفاده گردید. بدین منظور ماهی ها در مجاورت غظت های متفاوت (بر مبنای (2 از نانوذرات نقره قرار گرفته در طی 96 ساعت تلفات هر تیمار ثبت با نرم افزار Probit میزان LD50 MAC برای هر گونه محاسبه گردید. نتایج تعیین غلظت کشنده نانوذرات نقره در گونه ماهی از اثرات سمی متفاوت این ماده بر گونه ماهی حاکی بود((0,05> P، بطوری که LC50 96ساعته این ماده در ماهی کپور، برزم، افرا گوپی به ترتیب برابر 1/12، 0/77، 5/7 7/35 میکر گرم در میلی لیتر میزان MAC نیز در گونه فوق به ترتیب برابر 0/11، 0/08، 0/6 0/74میکروگرم در میلی لیتر بود. ماهی برزم بیشترین حساسیت را نسبت به این ماده نشان داده در کل مقاومت ماهی های آکواریومی کمتر از ماهیان پرورشی وحشی بود. بطور کلی با توجه با سمیت بالای نانوذرات نقره بصورت محلول در صورت استفاده مستقیم این ماده در آب حاوی ماهی به منظور مبارزه با بیماری های باکتریایی باید به غلظت های مجاز آن توجه نمود.

کلیدواژه ها:

نانوذرات نقره ، ماهی کپور ، ماهی برزم ، ماهی گوپی ، ماهی افرا ، LC50