بررسی طراحی چاه های هوشمند در کاهش آب اضافی برداشتی

معمولا، مدلسازی زمین شناسی که توسط داده های پراکنده ای نظیر چاه پیمایی، داده های مغزه داده های لرزه نگاری تولید می شوند، برای تصمیم گیری در مورد پیاده سازی چاه های غیرمعمولی به کار می روند به هر حال پس از پیاده سازی چاه، مساله اساسی بهینه کردن تولید آن با استفاده از داده های موجود زمین شناسی، چاه تولید است. با چاه های هوشمند، حسگرهای ته چاهی داده های مربوط به تولید را به صورت پیوسته فراهم میکنند که می تواند برای اصلاح به روزرسانی مدل زمین شناسی به کار رود. این مدل به روز شده برای تعیین تنظیمات بهینه شیرهای ته چاهی مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده همزمان از تطبیق تاریخچه بهینه سازی یکی از روش های بهبود تولید در چاه های هوشمند است. بهینه سازی تولید از میادین هیدروکربوری یکی از دغدغه های اصلی مدیریت مخازن نفت گاز است .در این راستا از تکنولوژی چاه هوشمند که در دهه اخیر توسعه یافته، استفاده می شود. از جمله چالش های مهم این تکنولوژی، تنظیم بهینه شیرهای کنترلی هوشمند است .در این مقاله با هدف بهینه سازی تنظیمات شیرهای کنترلی هوشمند، نتایج حاصل با حالت معمولی مقایسه شده است. در این راستا از روش های طرح آزمایش تاگوچی سطح پاسخ برای مدل سازی تعیین ارتباط تنظیمات شیرهای کنترلی با مقدار تولید نفت بهینه سازه ای غیرخطی برای تعیین تنظیمات بهینه شیرهای کنترلی به منظور بیشینه کردن تولید نفت، کمینه کردن تولید آب کاهش زمان محاسبات استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

شیرهای کنترل هوشمند ، چاه هوشمند ، بهینه سازی ، طرح آزمایش تاگوچی ، روش سطح پاسخ