نقش رودخانه ها در منظر شهری (مطالعه موردی:رودخانه نطنز)

رودخانه ها به عنوان یکی از شریان های اصلی بقای محیط زیست در شهر، طی یکی دو دهه اخیر به شدت موردتاخت وتاز و تخریب انسانها قرارگرفته است از سوی دیگر احیای رودخانه ها، به عنوان مکانیسمی جهت ایجاد سیمای شاخص شهری و تضمین رشد و سرمایه گذاری در توسعه شهرها، موجب برنامه ریزی و طراحی این نواحی خواهد شد گذران رودخانه در میان بستر شهر، یک موهبت طبیعی است که متاسفانه این موهبت در شهرهای ایران بیشتر عاملی مزاحم و سرکش تلقی می شود و پشت دیوارهای صلب از نظر مخفی می گردد تاصرفا خطرات ناشی از طغیان سیلاب رود کنترل گردد و از اراضی حاشیه رودها حداکثر استفاده برای ساخت و سازهای شهری صورت گیرد. این رودخانه های فراموش شده پتانسیل های زیادی برای احیا و تبدیل شدن به فضاهای سبز دارند. این رودخانه، استخوان بندی شهر در دوره های تاریخی خود بوده، تاثیر مستقیمی بر سازمان فضایی آن داشته است و به رغم از دست دادن ماهیت عینی خود در دهه های اخیر، در حیطه ذهن شهروندان به حیات خود ادامه داده است. در این پژوهش سعی گردیده تا با شناخت نقش و اهمیت این رودخانه در شهر و بررسی مبانی نظری مرتبط ، با ارایه راهکارهایی این سامانه طبیعی، احیا شده به صحنه حیات شهری باز گردد.

کلیدواژه ها:

رودخانه های شهری ، منظر شهری ، نطنز