حقیقت قدسی و نسبت آن با نقاشی قهوه خانه ای بر مبنای آرای کوماراسوامی

بیان مسیله : حقیقت از منشاء واحدی سرچشمه دارد و در تمام مراتب هستی گسترانیده شده است. ذات و حقیقتقدسی، مبدا سنت است و سنت از حقیقت قدسی منفک نیست. یکی از سنت های هنری گذشته که حاصل و ثمرهحدود یازده قرن تکوین تدریجی آداب سوگواری تشیع به شمار می رود نقاشی قهوه خانه ای است که در قرن چهاردهمهجری قمری نمود عینی پیدا کرد.در مواجهه با رواج مکاتب هنری دوران تجدد در ایران، آثار نقاشی قهوه خانه ای همواره در تداوم سنت نگارگری قراردارند و هنرشان راهی برای تحقق حقیقت قدسی است. آنچه این آثار را اصالت بخشیده، درونیات اثر است که هنرمندبه واسطه آن در قالبی جسمانی به صورت رمز و تمثیل برملا کرده است. در این میان، آنچه مسیله است براساسقرابت آرای آناندا کوماراسوامی (از اندیشمندان سنت گرا) در حیطه تعریف و کارکرد هنر سنتی با این آثار، نسبتی میانآثار نقاشی قهوه خانه ای با حقیقت قدسی یا همان صورت های مثالی وجود دارد که هنرمند بر مبنای فعالیت عقلانیو نیز فعالیت خدمتکارانه پدید می آورد.هدف : این مقاله در نظر دارد حقیقت قدسی اثر هنری را بر مبنای آرای آناندا کوماراسوامی تبیین و نسبت آن را بانقاشی قهوه خانه ای به مثابه هنر سنتی مشخص کند.روش تحقیق : روش تحقیق در این مقاله به صورت نظری و کیفی است و گردآوری اطلاعات به صورت مطالعه اسنادیصورت پذیرفته است. در این راستا، دو نمونه موردی از آثار نقاشی قهوه خانه ای (یکی عزیمت مسلم ابن عقیل بهکوفه اثر محمد مدبر و دیگری پرده درویشی صحنه نبرد حضرت ابوالفضل العباس (ع) با مارد ابن صدیف اثر محمد فراهانی) به صورت تصادفی انتخاب شده و بر مبنای آرای کوماراسوامی، به تبیین مفهوم حقیقت قدسی ونسبت آن با آثار پرداخته شده است.نتیجه گیری: حقیقت قدسی، همان منشاء ملکوتی است که یاد آن صورت نوعی ازلی را درون ما زنده می کند.کوماراسوامی هنر را تجسم فرم از پیش تصور شده در قالب مادی می داند که ابتدا ساحت رهایی (مشاهده دریافتحقایق ازلی) را تجربه می کند و سپس در بخشیدن کالبدی مادی به ایده، به ساحت اسارت قدم می گذارد. بر مبنایآرای کوماراسوامی، نقاشی قهوه خانه ای تجلی گاه حقیقت قدسی و آن صورت های مثالی است که هنرمند بر مبنایفعالیت عقلانی و نیز فعالیت خدمتکارانه پدید می آورد. آنچه این آثار را اصالت بخشیده، درونیات اثر و آن حقیقتیاست که هنرمند به واسطه آن در قالبی جسمانی به صورت تمثیلی و نمادین ابراز کرده است.نقاشی قهوه خانه ای، یک مهارت و هنر ناشیانه نیست؛ بلکه بر مبنای دانش و قواعدی تکوین یافته است که منبع الهامو دلیل روش و خاستگاه آن از روان منفرد و مستقل بشری بسی فراتر است و در این هنر، هنرمند فقط محمل ومجرای رحمتی است که از عالم معنا منبعث شده است.