بررسی و تحلیل انواع برجسته و پرکاربرد آیرونی در مثنوی

آیرونی یکی از اصطلاحات پیچیده و مهم در بلاغت فلسفه و نقد ادبی است متون فارسی نیز از ظرفیت های فراوان این صنعت بلاغی ذیل عنوان هایی چون طنز تهکم مجاز به علاقه ضدیت استعاره عنادیه و ... بهره برده است در این میان یکی از بنیادی های بلاغی مثنوی معنوی مهارت و هنرمندی مولانا در به کارگیری طنز و انواع گوناگون آن است مهارت خاص مولانا در مخاطب شناسی و اهتمام به تبیین و تعلیم مفاهیم عالی دینی عرفانی و اخلاقی سبب شد تا او شیوه بیان غیر مستقیم طنز را به دلیل کارایی جذابیت و ضریب تاثیر بیشتر برگزیند همین امر به طرز کم نظیری زمینه را برای نمود انواع مختلف آیرونی در سراسر مثنوی خصوصا دفتر پنجم فراهم آورده است که آیرونی کلامی موقعیتی وضعی نمایشی و .. از آن جمله اند در این پژوهش مثنوی مولوی از منظر آیرونیک به شیوه توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای بررسی و مشخص شد که آیرونی نمایشی به دلیل ماهیت تمثیلی و روایی مثنوی جایگاه ویژه ای در این کتاب دارد

کلیدواژه ها:

آیرونی ، طنز ، آیرونی نمایشی ، مثنوی معنوی