بررسی انتقادی دیدگاه ملاصدرا در تبیین سازگاری علم پیشین الهی و اختیار انسان
محل انتشار: پژوهشنامه فلسفه دین، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 299
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPRR-11-1_006
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
ملاصدرا، از سویی با استناد به قاعده بسیط الحقیق ه کل الاشیا استفاده از اصل تشکیک خاص در وجود، علم تفصیلی پیشینی حق تعالی را اثبات می کند؛ و از دیگرسو، گاه مختار بودن انسان را مساوق با مرید بودن او، و گاه نیز با اتکا به همان قاعده بسیط الحقیقه که علیت را در قالب تجلی تحلیل می کند مرادف با فاعلیتی هم عرض با خداوند معنا می کند. در این نظام فلسفی، تعارض میان علم پیشین الهی و اختیار انسان، با عنایت به فعلی بودن علم الهی و نه انفعالی بودن و نیز تعلق علم الهی بهفعل مسبوق به اختیار انسان مرتفع می شود. اما به نظر می رسد که مقدمات و راه حل مختار صدرالمتالهین چندان کارآمد نیست.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
توکل کوهی گیگلو
دانش آموخته دکتری فلسفه دین و کلام جدید، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران