تاثیر تمرین حاد قدرتی و پلایومتریک بر کوفتگی عضلانی تاخیری و التهاب در مردان ورزشکار

مقدمه و هدف: به منظور افزایش توان عضلانی تمرینات قدرتی و پلایومتریک توصیه میشود. هرچند مطالعات متناقض اندکی نشان دادهاند این دو شیوه تمرینات ورزشی تغییرات ناخواستهای به همراه دارد. با این حال با توجه به اهمیت این نوع تمرینات در توسعه توان انفجاری در ورزشهای همچون تکواندو، مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثرات یک جلسه تمرین حاد قدرتی و پلایومتریک بر برخی از شاخصهای کوفتگی عضلانی و التهاب در مردان ورزشکار انجام شد. مواد و روشها: 20 تکواندوکار مرد به صورت تصادفی در دو گروه: قدرتی و پلایومتریک جایگزین شدند . آزمودنیهای گروه قدرتی شش ست حرکات باز شدن و پرس پا و گروه پلایومتریک شش ست پرش عمقی و پرش جانبی را اجرا کردند. شمارش کل لکوسیتهای خون محیطی، اینترلوکین-6 ، اندازه دور ران (تورم)، و درک کوفتگی در هر دو گروه در حالت پایه، 30 دقیقه قبل و بلافاصله و 24 ساعت پس از تمرینات اندازهگیری شد. داده ها با آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS18 تحلیل شد.نتایج: تغییرات 24 ساعته در دو گروه معنیدار بود. به صورتی که شمارش کل لکوسیتهای خون محیطی اینترلوکین-6، اندازه دور ران (تورم)، و درک کوفتگی به طور معنی داری در پس از هر دو شیوه تمرینی افزایش یافت(.(3 0.05 همچنین تفاوت معنیداری در دامنه تغییرات بین دو گروه مشاهده نشد و تغییرات بین دو گروه مشابه بود(.(3 0.05 نتیجهگیری: بر اساس یافته های حاضر میتوان گفت تمرینات پلایومتریک شیوهای تمرینی ایمن و کم هزینه است که اثرات جانبی اندکی مشابه با سایر تمرینات مقاومتی از جمله تمرینات قدرتی دارد.