بررسی روانشناختی ضرب المثل های فارسی با تکیه بر موضوع زن و نقش همسری او

در سال های اخیر مطالعات گوناگونی از منظر روانشناسی و مکتب فمنیسم درباره زنان صورت گرفته است و یکی از مبانی برخی از این تحقیقات، مخالفت با افکار و اندیشه های سنتی بوده است؛ زیرا در متون کهن، اندیشه های نادرست و بعضا زن ستیزانه کم نیست. اما این حقیقت نباید باعث شود که ما از اندیشه های مبتنی بر تجربه نسل های پیشین که در مثلها انعکاس یافته اند، چشم پوشی کنیم. در این مقاله فرض بر این بودهاست که مثلهای بسیاری در زبان و ادبیات وجود دارد که با وجود تمامی تغییرها و تحولات، همچنان می توانند مفید و کارآمد باشند. بررسی و دسته بندی ضرب المثل های زن محور زبان فارسی، با محوریت نقش همسری، نشان میدهد که می توان دو تقسیم بندی عمده در میان آنها قایل شد. بخشی از آنها مثل های ذات گرا هستند و صفاتی را ذاتی زن برمی شمرند که ممکن است امروزه نامعقول و نامقبول باشند و بخشی از آنها مثلهایی راجع به زندگی خانوادگی، از شروع ازدواج تا زندگی مشترک و حتی جدایی و طلاق را شامل می شوند. بررسی کلی این دو گونه مثل نشان میدهد که اغلب مثلهایی که زن را در خانه و خانواده توصیف میکنند، حتی تا امروز نیز از مقبولیت نسبی برخوردارند و دانش روانشناسی نیز، اغلب، درستی آنها را تایید میکند.

کلیدواژه ها:

زن ، ضرب المثل ، روانشناسی ، خانواده