بررسی مختصات سبکی ورقه و گلشاه عیوقی

عیوقی از شاعران سبک خراسانی در قرن چهارم و سراینده منظومه عاشقانه ورقه و گلشاه است. این منظومه بجز ویژگی های عمومی سبکی ازمختصاتی نیز برخوردار است. در این مقاله با تجزیه و تحلیل اشعار ورقه و گلشاه بررسی و ارزیابی ویژگی های زبانی، ادبی، فکری و داستانی آن پرداخته می شود.ابتدا بتحلیل محتوایی و اصلی ترین عناصر داستانی ورقه و گلشاه توجه شده است، سپس در سطح زبانی، مهمترین فرایندهای واجی و انواع موسیقی کلام و کاربرد لغات و ترکیبات و ساختار نحوی و در سطح ادبی، اصلی ترین جنبه های علم معانی، آرایش های کلامی تحلیل و بررسی شده است. استفاده از لغات پهلوی، فرآیندهای واجی، بویژه تشدید، تخفیف مخفف و کردن مشدد از بارزترین ویژگی های زبانی شعرعیوقی است.از نظر فکری، معشوق در شعرعیوقی مقام والایی دارد و قضا و قدر الهی در تعیین سرنوشت انسان جایگاه ویژه ای دارد.از نظر ادبی، فخامت و سادگی بیان از ویژگی های بارز شعرعیوقی است. عیوب کاربرد کلمه و کلام نیز در شعرعیوقی بسامد بالایی دارد

کلیدواژه ها:

سبک خراسانی ، مثنوی عاشقانه ، ورقه و گلشاه ، آرایش کلامی ، عناصر داستانی