تحلیل جامعه شناختی دیوان ناصرخسرو بر مبنای نظریه داغ ننگ

یکی از جنبه های مهمی که در ادبیات نمود فراوانی یافته، مسایل اجتماعی است که این امر در شعر ناصرخسرو بیشتر به صورت درشتخویی و تندمزاجی پدیدار شده است. در این پژوهش، نگارنده با توجه به پرخاشگریها و تندخوییهای ناصرخسرو نسبت به مخاطب خود، به جستجو و تبیین دلایل این امر با استفاده از نظریه داغ ننگ گافمن پرداخته و در آن از روش کتابخانه ای و تحلیل نمونه های شعری ناصرخسرو سود برده است. بدین صورت که 9 مورد از داغ هایی که منطبق با شخصیت ناصرخسرو بوده است، استخراج شده و سپس بامطالعه دیوان ناصرخسرو اسناد داغخوردگی وی، از داخل خود دیوان گردآوری و همچنین سعی شده است تا علل انزواطلبی و رفتارهای توهین آمیز وی به جامعه همعصرش نیز توجیه گردد. در پایان، پس از مطالعات انجام شده مشخص شد که دو مولفه کمالگرایی و انزوای خودخواسته که پیامدهایی همچون: تندخویی، افسردگی، اضطراب، شک و سرگردانی برای ناصرخسرو به همراه داشته، بسامد بالاتری را نسبت به دیگر مولفه ها به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی ادبیات ، نظریه داغ ننگ ، اشعار ناصرخسرو ، اروینگ گافمن