بررسی جایگاه شعر کودک، در ادبیات فارسی

ادبیات کودک عبارت است از هرگونه متنی که با چهارچوب و طرح مشخص به طور عمد یا غیرعمد، برای کودک آفریده شده باشد. شعر کودک، سخنی است آهنگین، که با تکیه بر وجوه صوتی و موسیقایی کلمات و بهره گیری از وزن و قافیه و تکیه بر سادگی و زیبایی مضمون و معطوف به عنصر تخیل، به ذوق زیبایی شناسی و موسیقایی کودک و غریزه ی بازی او پاسخ میدهد. در این مقاله، شعر کودک در ادبیات فارسی مورد بررسی قرار می گیرد، که روش انجام کار کتابخانه ایی بوده و با استفاه از کتب کتابخانه ها و مطالب اینترنت ابتدا مطالب گردآوری شده و سپس با رعایت سلسله ارتباط در مقاله تالیف شده است. در پایان نتیجه این شد که شعر کودکان باید از تمام ویژگیهای شعری برخوردار باشد و به زبانی دیگر میتوان گفت زمانی شعری را شعر کودک میتوان نامید که روان، ساده، صمیمی، پرمحتوا، نغز و ناب باشد. بنابراین نتایج حاصل نشان می دهد، که شعر کودک در ادبیات فارسی جایگاه بالقوه ایی دارد.

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، شعر ، کودک