توسعه پایدار منابع آب در مناطق خشک و نیمه خشک با تکیه بر چرخه هیدرولوژی (مطالعه موردی :محدوده مطالعاتی ابرکوه)

آگاهی از کمیت و کیفیت منابع آب شیرین در هر منطقه از ارکان اساسی جهت توسعه پایدار فعالیت های کشاورزی، شهری، صنعتی و اقتصادی موجود در آن منطقه است و در مناطق خشک و نیمه خشک توسعه پایدار منابع آب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر اساس چرخه هیدرلوژیکی حاکم بر محدوده مطالعاتی ابرکوه حجم کل منابع آب تجدید شونده برابر با 95/6 میلیون متر مکعب،شاخص وابستگی آن برابر با 9/2 درصد و حجم منابع آب نامتعارف برابر با 72/67 میلیون مترمکعب است. شاخص افت آب زیرزمینی در دشت ابرکوه برابر با 82/33 درصد و شاخص توسعه آب زیرزمینی برابر با 122/5 درصد است. بر اساس شاخص های توسعه وضعیت منابع آبی این محدوده مطالعاتی در حالت تنش بوده و به سمت بحران در حال حرکت است . از مهمترین راهکارهای عملیاتی جهت رسیدن به توسعه پایدار منابع آب و جلوگیری از ایجاد بحران آب در این منطقه تقویت بخش صنعت و کاهش فعالیتهای کشاورزی، تغییر در نحوه آبیاری و الگوی کشت بهمراه ثابت نگه داشتن سطح زیر کشت، تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی، جلوگیری از حفر چاههای غیر مجاز و شناسایی چاه های با برداشت غیرمجاز واحداث تصفیه خانه های لازم جهت تصفیه پسابهای شهری و صنعتی می باشد.

کلیدواژه ها:

چرخه هیدرولوژی ، مناطق خشک و نیمه خشک ، توسعه پایدار ، ابرکوه