تاثیر رهبری و فرهنگ دانش محور بر نوآوری و عملکرد سازمانی با تاکید بر نقش میانجی روش ها و فرآیند دانش آفرینی (مطالعه موردی: کارخانجات فعال در شهرک صنعتی اشتهارد)

با توجه به شرایط رو به رشد بازارهای کنونی، شرکت ها و سازمان ها باید قادر به شناسایی تمامی قابلیت ها و ظرفیت-های داخلی خود باشند تا عملکرد مطلوب تری را ایجاد نمایند. این تمایلات استراتژیک، نیازمند بکارگیری صحیح عواملموثر بر عملکرد سازمان است و یکی از مهمترین موضوعات در این حوزه تعیین نقش واسطه متغیرهایی است کهتاثیرگذاری فرهنگ و رهبری دانش محور را بر روی عملکرد سازمانی تشهیل می نماید. بر همین اساس این مطالعه باهدف تعیین تاثیر رهبری و فرهنگ دانش محور بر نوآوری و عملکرد سازمانی با تاکید بر نقش میانجی روش ها و فرآینددانش آفرینی انجام شد. جامعه آماری این مطالعه را 600 واحد تولیدی از شهرک صنعتی اشتهارد تشکیل داد که با بهرهگیری از فرمول کوکران، تعداد 236 مورد از مدیران شرکت ها به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوریداده ها از پرسشنامه های استاندارد (با روایی و پایایی تایید شده) مبتنی بر طیف 5 درجه ای لیکرت بهره گرفته شد.تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری (نرم افزار PLS) انجام شد. نتایج نشان داد که فرهنگ دانش محور و رهبردی دانش محور از طریق متغیرهای میانجی (فرایند دانش آفرینی و اقدامات مدیریت دانش) می توانندبه میزان 71/1 درصد، عملکرد نوآوری را پیش بینی نماید (R(2)=0.711). همچنین رهبری دانش آفرینی و عملکرد نوآوری، می توانند 86/3 درصد از تغییرات عملکرد سازمانی را پیش بینی نمایند (R(2)=0.863).

کلیدواژه ها:

رهبری دانش محور ، فرهنگ دانش محور ، عملکرد نوآوری ، عملکرد سازمانی ، اقدامات مدیریت دانش ، فرآیند دانش آفرینی