پیش بینی سازگاری اجتماعی براساس سبک های تفکر دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان نجف آباد در سال تحصیلی 95-94

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی و سبک های تفکر با توجه به عوامل دموگرافیک در بین دانش آموزان دوره متوسطه دوم سال 95-94 در شهرستان نجف آباد انجام شد. روش پژوهش از روش همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل 5318 دختر و پسر دبیرستانی شهرستان نجف آباد است که در سال تحصیلی 95-1394 در حال تحصیل بودند. حجم نمونه 400 نفر که از نواحی سه گانه نجف آباد به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها پژوهش، از پرسشنامه های؛ سازگاری اجتماعی کالیفرنیا ( 1953 )، و سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر ( 9119 ) استفاده شد. نتایج نشان داد فرض پیش بینی سازگاری اجتماعی براساس سبک های تفکر بیرونی، کلی نگر، اجرایی، درونی و آزاد اندیش معنادار است و سبک های تفکر کلی نگر و بیرونی به صورت منفی سازگاری اجتماعی را پیش بینی می کنند (P<0/05). و این مولفه ها 46 درصد از واریانس سازگاری اجتماعی را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، سبک های تفکر ، دانش آموزان