بررسی جنبه های حقوقی- زیست محیطی ارزیابی راهبردی محیط زیست با رویکرد توسعه پایدار(مطالعه موردی: ایران )

ارزیابی راهبردی محیط زیست1 آثار زیست محیطی ناشی از سیاست و برنامه ها را پیش بینی نموده و مدیریت توسعه را به موقع درجریان قرار می دهد. محدوده عمل آن برخلاف ارزیابی اثرات زیست محیطی2 درمقیاس پروژه نیست بلکه کل اقدامات در برنامه ریزی ملی و کنش متقابل را مد نظر قرار می دهد. درحال حاضر کشورهای متعددی3 از ارزیابی راهبردی محیط ریست برای دستیابی به توسعه پایدار استفاده می کنند. در ایران با تصویب قانون برنامه ششم توسعه 4، نظارت دولت بر ارزیابی راهبردی محیط زیست در سیاست ها و برنامه های توسعه ای تکلیف شده است. در این تحقیق ابعاد این الزام مبتنی بر روش تجزیه و تحلیل حقوقی-زیست محیطی با رهیافت توسعه پایدار تشریح می شود. بر این اساس جنبه های حقوقی زیست محیطی با بررسی قانون اساسی، سند چشم انداز 1404 ، سیاست های کلی محیط زیست، قوانین برنامه ای و سایر قوانین و مقررات، اصول کلی، منافع و مراحل انجام و تجارب کشورها بررسی و راهکارهای عملیاتی از جمله تعامل با مراجع سیاست گذاری از قبیل مجمع تشخیص مصلحت نظام جهت ایجاد ساز و کارهای تقنینی، اجرایی و تهیه دستورالعمل اجرایی، شاخص ها و فرایندهای مورد نیاز و تقویت دیدگاههای آمایش سرزمین ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی راهبردی محیط زیست ، ارزیابی اثرات زیست محیطی ، حقوق محیط زیست