بررسی اثربخشی روش درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر امیدواری و راهبردهای مقابله ای افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد مخدر

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر امیدواری و راهبردهای مقابلهای افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد مخدر است. این پژوهش از نوع تحقیق نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) است. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش افراد تحت پوشش کلینیکهای ترک اعتیاد شهر کرمانشاه میباشند، که تعداد 40 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش 20) نفر) و کنترل 20) نفر) جایگزین شدند. آزمودنیهای هر دو گروه آزمونهای امیدواری، راهبردهای مقابله ای کارآمد و راهبردهای مقابله ای ناکارآمد را به عنوان پیش آزمون تکمیل کردند. آزمودنیهای گروه آزمایش، به مدت 11 جلسه 90 دقیقه ای( هفته ای 1 جلسه) تحت مداخله با رویکرد مبتنی بر واقعیت درمانی گلاسر قرار گرفتند. اما گروه کنترل هیچ نوع درمانی دریافت نکرد. پس از پایان مداخله، مجددا پرسشنامه ها به عنوان پس آزمون بین شرکت کنندگان هر دو گروه توزیع شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها،از روش آماری تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی گلاسر، باعث افزایش امیدواری و راهبردهای مقابلهای مسیله مدار آزمودنیها شد .(P> 0/001) با توجه به نتایج این تحقیق، ضروری به نظر میرسد مدیران مراقبت سلامت قبل از پرداختن به درمان دارویی به عوامل روانشناختی در درمان سوءمصرف توجه نمایند و واقعیت درمانی بهعنوان درمانی موثر جهت درمان سوءمصرف مواد مورداستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مقابله ای ، امیدواری ، درمان مبتنی بر نظریه انتخاب