تحلیل واکنش های بو سهل زوزنی درتاریخ بیهقی بر اساس نظریه ی مورنو

تاریخ بیهقی اثر گران سنگ ادب پارسی ثمره ی تلاش نویسندهای امین و دقیق است. در آن اشخاص بسیاری حضور دارند. دقت نویسنده و بسیاری افراد و گوناگونی حالات و رفتار آنها بستری مناسب برای تحلیل های روان شناسانه میباشد. نظریه ی مورنو به چگونگی ارتباط افراد با یکدیگر و تاثیر متقابل فرد و گروه می پردازد. او معتقد است آدمی همواره آفریننده است و می تواند در جایگاه های متفاوت نقش های گوناگون ایفا کند.هدف ما در این تحقیق است که بیهقی چگونه توانسته با درنظرگرفتن نظریهی مورنو، در بیان واقعیت شخصیت تاریخی بوسهل زوزنی به اقناع مخاطب نایل شود و روش کار کتابخانه ای و مطالعه میان رشته ای را برای بیان این پژوهش اتنخاب کرده و به این نتیجه رسیدهایم که روایت تاریخ بیهقی از بوسهل زوزنی با واکنش های نامتناسب با موقعیت های گوناگون -چون داستان بردار کردن حسنک وزیرنه- فقط از شدت آثار مخرب حاصل از واکنش های شتابزده ی دیگران نمیکاهد؛ بلکه با ایفای نقش منفی اثر رفتار مخرب دیگران را دوچندان میکند و خود تبدیل به فردی مخرب میشود

کلیدواژه ها:

نقد روان شناسانه ، نظریه ی مورنو ، تاریخ بیهقی ، بیهقی ، بوسهل زوزنی