بهینه سازی کارکرد برداشت کننده ی انرژی ضربه ای- مغناطیسی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

در این تحقیق عملکرد برداشت کننده ی انرژی پیزواکتریکی از نوعضربه ای- مغناطیسی مورد بررسی قرار گرفته شده است. سیستممتشکل از یک تیر محرک با فرکانس طبیعی پایین بوده که پس ازنوسان به دو تیر پیزوالکتریکی که در بالا و پایینش قرار دارند، برخوردمی کند. تیر محرک شامل یک آهنربا بوده که به جای جرم متمرکز درنوک تیر یکسرگیردار نصب شده است. یک آهنربای دیگر بر رویبدنهی برداشت کننده قرار داده شده که با فاصله ی قابل تنظیمی باآهنربای دیگر قرار دارد. سیستم برداشت کننده ی ضربه ای تحتتحریک پایه قرار گرفته و پس از آن تیر محرک به صورت دوره ای بادو تیر پیزوالکتریکی برخورد کرده و از این طریق تبدیل فرکانس انجاممی پذیرد. اثر فاصله ی دو آهنربا بر روی نوسانات تیر محرک موردارزیابی قرار گرفت. پس از آن با استخراج معادلات کلی سیستم و قراردادن ولتاژ خروجی از آن به عنوان تابع هدف، اقدام به بهینه سازیسیستم با استفاده از الگوریتم ژنتیک گردید. نتایج بدست آمده نشاندادند که با تغییرات ابعادی در تیرهای پیزوالکتریکی میتوان ولتاژخروجی از سیستم را به میزان قابل توجهی افزایش داد.

کلیدواژه ها:

برداشت کننده ی انرژی ، تیر پیزوالکتریکی ، میدان مغناطیسی ، الگوریتم ژنتیک