بررسی آلودگی ماهیان پرورشی جنوب کارون به فلزات سنگین حاصل از پساب های صنعتی از دیدگاه ارگونومی سبز

در سال 1396 نمونه برداری از4 استخر مرکز پرورش ماهی شهید احمدیان خرمشهر انجام پذیرفت. هدف از انجام این تحقیق بررسی و ارزیابی شاخص خطر فلزات سنگین کادمیوم، سرب، آهن، منگنز، مس، روی در عضله ی ماهی پرورشی کپور معمولی در جنوب کارون بود. با استفاده از روش هضم مرطوب غلظت فلزات سنگین، اندازه گیری شد که مقایسه نتایج بدست آمده با استانداردهای بین المللی بیانگر آلودگی گونه مورد مطالعه در رودخانه کارون به کادمیوم، سرب، مس، منگنز و آهن در مقایسه با استانداردهایWHO, FAO, NHMRC می باشد. با توجه به میانگین غلظت فلزات سنگین موجود در ماهی پرورشی، میزان جذب روزانه آلاینده (DI) محاسبه، که در مقایسه با آستانه استاندارد جهانی USEPA، بالاتر بودند و به جز کادمیوم و مس سایر عناصر با آستانه USEPA اختلاف معنی داری داشتند. نتایج این تحقیق نشان داد که اگر چه میزان فاکتور خطر هر یک از فلزات مورد تحقیق کمتر از حد استاندارد بود ولی میزان شاخص خطر حاصل از مجموع فاکتورهای خطر در عضله ماهی پرورشی، مقداری قابل توجه است و احتمال بیشتر شدن این مقدار با اندازه گیری فاکتور خطر سایر فلزات سنگین موجود در عضله وجود دارد که این می تواند یک هشدار برای تهدید سلامتی مصرف کنندگان این ماهی خصوصا در گروه های آسیب پذیر جامعه (کودکان، زنان و سالخوردگان) باشد. تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که رویکرد ارگونمی سبز می تواند فهم و درک عمیق و مفیدتری را در خصوص ارتباط پایدار بین انسان ها و اکولوژی و بهزیستی انسان، با ملاحظه عملکرد کلی سیستم اجتماعی- اکولوژیکی ارایه دهد.

کلیدواژه ها:

ارگونمی سبز ، فاکتورهای انسانی ، توسعه پایدار ، آلودگی ناشی از فلزات سنگین ، ماهیان پرورش ، رودخانه کارون