طراحی قاب های خمشی فولادی مجهز به میراگرهای ویسکوز و اصطکاکی در برابر بارهای ناشی از انفجار با استفاده از روش انرژی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 787

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ENGGCONF01_094

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

چکیده مقاله:

سیستم های اتلاف انرژی در سازه ها در چند دهه اخیر به طور گسترده ای برای کاهش نیروهای ناشی از زلزله و باد و همچنین کاهش جابجایی های ساختمان ها در حد مجاز آیین نامه ای مورد استفاده قرار گرفته اند. در این تحقیق، از سیستم های اتلاف انرژی برای طراحی قاب ها در برابر انفجار استفاده شده است. در حقیقت، هدف این تحقیق کاهش پاسخ های سازه ها و بهبود عملکرد آنها تحت موج انفجار می باشد. هرچه انرژی بیشتری تلف شود طرح اقتصادی تر خواهد بود. دو نوع از این مستهلک کننده ها به عنوان سیستم های کنترل غیرفعال، میراگرهای ویسکوز و اصطکاکی می باشند که مورد توجه پژوهشگران زیادی قرار گرفته اند. به عنوان مثالمیراگرهای ویسکوز از یک پیستون روزنه دار درون سیلندری که حاوی سیالی با غلظت زیاد می باشد تشکیل شده اند. استهلاک این میراگر از طریق هل دادن و عبور سیال چسبنده از سوراخ های پیستون انجام می شود. این میراگرها دارای دو نوع خطی و غیرخطی هستند که نوع کاربردی و معمول آن میراگرهای خطی با ضریب توانی سرعت یک می باشد. درعمل مقادیر مناسب نیروی میرایی این سازه ها با توجه به روش شرح داده شده در FEMA273 تعیین شده و در سه حالت کنترل شده توسط تغییر مکان، سرعت و شتاب، بدست می آیند. در این تحقیق، به بررسی تاثیر افزودن میراگرهای ویسکوز و اصطکاکی بر پاسخ لرزه ای قاب های خمشی پرداخته شده است. برای این منظور چهار قاب خمشی فولادی با 3 دهانه، و تعداد طبقات 1، 3، 5 و 8 و میراگرهای ویسکوز و اصطکاکی انتخاب شده اند. این سازه ها تحت تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی با نرم افزار penSees ناشی از بار انفجار قرار گرفته و پاسخ آنها شامل تغییر مکان، جابجایی نسبی طبقات و برش پایه در حالت با و بدون میراگرهای ویسکوز و اصطکاکی با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج نشان می دهند که استفاده از میراگرها می توانند به میزان قابل توجهی پاسخ های سازه ها را در برابر بار انفجار کاهش دهند.

نویسندگان

احمدرضا امینیان دهکردی

کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر کرد

مهدی زمانی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر کرد

پویا حسنوند

دانشجوی مقطع دکتری رشته مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه بوعلی سینا همدان،

حمزه حیات پور

دانشجوی مقطع دکتری رشته مهندسی عمران گرایش ژیوتکنیک، دانشگاه آزاد اسلامی اراک