گازهای گلخانه ای و اثرات آن ها بر تغییرات اقلیم و اکوسیستم های دریایی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 6,940

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AREEO01_042

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

چکیده مقاله:

گازهای گلخانه ای حاصل از سوختن سوخت های فسیلی برای تولید انرژی، توسعه حمل و نقل و صنعت و همچنین فعالیت های جنگل زدایی و افزایش کشاورزی بوده که انتشار آن ها منجر به تغییرات اقلیم می گردد. گازهای گلخانه ای عمدتا شامل دی اکسید کربن ((CO(2)، متان ((CH(4)، دی اکسید نیتروژن ((NO(2) و گازهای صنعتی حاوی فلویور می باشند. این گازها به آسانی به اشعه های خورشیدی به طول موج پایین اجازه عبور از جو زمین داده، اما مانع از عبور امواج با طول موج بلند ناشی از گرم شدن زمین شده و قسمتی از آن را جذب نمونه و قسمتی دیگر را به سطح زمین و اقیانوس ها بازتاب می دهند. اسیدی شدن آب ها در اثر افزایش میزان (CO(2، ذوب شدن یخ ها و افزایش سطح آب دریاها و اقیانوس ها، گرم تر شدن دمای آب اقیانوس ها، از مهم ترین تاثیرات ناشی از تغییرات اقلیم بر روی اکوسیستم های دریایی هستند که به نوبه خود زندگی بشر را تحت تاثیر خود قرار می دهند. تخریب زیستگاه های نوزادان آبزیان و مناطق تخم گذاری پرندگان آبزی به دلیل بالا آمدن سطح آب دریاها، اخلال در جذب یون کربنات مورد استفاده برای ساخت پوسته های آهکی در آبزیانی از قبیل صدف ها و سخت پوستان به دلیل اسیدی شدن آب ها از طریق افزایش حلالیت گاز (CO(2 در آب اقیانوس، تغییر سن تولیدمثل و شرایط زیست آبزیان و مرگ مرجان ها و تغییر الگوی جریانات فراچاهنده به دلیل افزایش دمای آب دریاها از مهم ترین پیامدهای تغییر اقلیم است. مناطق ساحلی که بیشترین بار تولیدات آبزیان و تجارت را به عهده دارند، بیشترین تاثیر را از تغییرات اقلیم دریافت می نمایند و در کشورهای توسعه نیافته و یا کمتر توسعه یافته به علت فقدان زیرساخت های عمومی و بار آلودگی و شیوع بالای عوامل بیماری زا و غیره، توانایی انطباق با شرایط جدید را محدود می سازند. پیشنهاد نهایی برای حفاظت از بخش شیلات و آبزی پروری و جوامع ساکن در مناطق ساحلی که دارای حداقل توانایی برای تحمل شرایط ناشی از اثرات ویرانگر تغییرات آب و هوایی را دارند، شناسایی آسیب پذیرترین گونه ها و جوامع آبزی، کمک های دولتی برای سازگاری با شرایط پیش آمده، بررسی محدودیت های بخش خصوصی برای سازگاری و جستجو برای سازگاری های مناسب است که به کاهش درازمدت آسیب پذیری کمک می کند.

نویسندگان

حجت الله فروغی فرد

پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری

کیومرث روحانی قادیکلایی

پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری

محمدرضا زاهدی

پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری

مریم معزی

پژوهشکده اکولوژی دریای خزر، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ساری