کنترل مسیر مقرر اکسیژن محلول در یک فرمانتور با استفاده از یک شناساگر شبکه عصبی ضریب انتقال جرم حجمی و مشاهده گر مدار باز

فرایندهای تخمیری نیمه پیوسته یکی از شایع ترین موارد مورد علاقه محققین کنترل در صنایع زیستی می باشد دراین تحقیق استفاده از یک شناساگر آنلاین برای کنترل مسیر مطلوب درصد اشباع اکسیژن محلول درروی یک فرمانتور مخمر نانوایی در دستور کار قرار داده شده . در حالت های قطعیت و عدم قطعیت درمدل عملکرد این کنترلر با استفاده از معیار مجموع مربعات خطا ارزیابی شد. ضمنا در مدار کنترل از یک آبزرور مدار باز استفاده شد تا به بررسی نحوه تغییرات پروفایل غلظت خمیر مایه (محصول فرایند) نسبت به مسیر بهینه خمیرمایه که از حل یک مساله بهینه سازی به دست آمده بود پرداخته شود. نتایج شبیه سازی نشان داد که قابلیت شناساگر ضریب انتقال جرم حجمی در ازای اعمال تغییرات دلخواه منطقی است و کنترلر کلاسیک تناسبی - انتگرالی قابلیت خوبی در دنبال کردن مسیر حذف چه در وضعیت مدل قطعی و چه در حالت وجود عدم قطعیت در مدل داشته است در حالیکه مسیر تغییرات غلظت مخمر در طول زمان با پروفایل بهینه غلظت مخمر اختلاف داشته است و این مقدار اختلاف با انتخاب نوع مسیر مقرر اکسیژن قابل تغییر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

فرمانتور ، اکسیژن محلول ، مسیر بهینه ، آبزرور مدار باز ، عدم قطعیت در مدل