تجاری سازی علم در آموزش عالی و نقدی بر عملکرد مکان ها ( پارک ها) ی علم و فناوری

هدف این پژوهش تحلیل و نقد کارکردهای پارک های علم و فناوری در تجاری سازی علم در آموزش عالی است. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش انتقادی بهره گرفته شده است. حرکت دانشگاه های آموزش محور به سمت دانشگاه های کارآفرین محور و احداث پارک های علم و فناوری در این راستا، با ایده تبدیل تیوری به عمل و تجاری-سازی علم بوده است. تجاری سازی علم به عنوان یکی از کارکردهای مهم پارک های علم و فناوری یکی از سیاست-های مهم نیولیبرالیسم در راستای تحقق اقتصاد دانش بنیان است. خصوصی سازی، تجاری سازی علم، تلقی از علم به عنوان یک منبع کلیدی اقتصادی، نزدیکی دانشگاه ها به شرکت های اقتصادی، تقویت سیستم پاسخ گویی مبتنی بر بروندادهای کمی، شکل گیری بستر اخلاقی جدید، حرفه گرایی، قدرت یافتن رشته های کاربردی و تضعیف علوم انسانی، تقویت مهارت ورزی و مهارت های شغلی، تلقی از دانشجو به عنوان مشتری، تلقی از استاد به عنوان کارگر دانش ازجمله چالش های سیاست نیولیبرالیسم در آموزش عالی هستند. این چالش ها ازلحاظ فرهنگی و اخلاقی چالشی بزرگ است و توسط حامیان تعلیم و تربیت انتقادی موردانتقاد واقع شده اند. این متفکران معتقدند این سیاست ها برخلاف ادعای ظاهری نه تنها گرایش به برابری اجتماعی ندارند، بلکه می خواهند نابرابری های موجود را از طریق سیستم آموزش عالی مشروعیت بخشند و بازتولید کنند. ارزش های اسلامی حاکم بر جامعه ما این چالش ها را چندین برابر می-کند. بنابراین سیاست گذاران در برنامه های توسعه ای پارک های علم و فناوری پیامدهای تجاری سازی علم و ناسازگاری آن با فرهنگ و جامعه ایران را باید در نظر داشته باشند و از بحران های فرهنگی و اخلاقی احتمالی جلوگیری کنند.

کلیدواژه ها:

پارک های علم و فناوری ، نیولیبرالیسم ، تجاری سازی دانش ، آموزش عالی