بررسی تطبیقی بن مایه های دیپلماسی فرهنگی با تکیه بر مضامین مبتنی بر صلح و دوستی در اشعار قیصر امین پور و محمود درویش

دیپلماسی فرهنگی ابزاری برای تامین منافع و مصالح ملی- دینی یک ملت یا فرهنگ است. امروزه مذاکرات کشورها با یکدیگر به سمت روش های مسالمت آمیز حل اختلاف و صلح سازی متمایل است.هدف از صلح سازی نیز در رابطه با دیپلماسی فرهنگی، تبدیل منازعات و درگیری ها در راهی سازنده وایجاد یک محیط مساعد برای صلح پایدار است. استفاده از ظرفیت های فرهنگی و ادبی به ویژه شعرمی تواند کم موثری در بهبود فعالیت های مبتنی بر صلح داشته باشد. مطالعه ی آثار ادبی بسیاری ازشاعران، نویسندگان و ادیبان کشورهای گوناگون گویای توجه آنان به مقوله ی صلح و دوستی است. دراین نوشتار با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی و به شیوه ی اسنادی و کتابخانه ای بر آن بوده ایم تا به بررسی تطبیقی بن مایه های دیپلماسی فرهنگی با تکیه بر مضامین مبتنی بر صلح و دوستی در اشعارقیصر امین پور و محمود درویش بپردازیم. قیصر امین پور و محمود درویش، از شاعران متعهد معاصرفارسی و عربی هستند. مضامینی چون صلح و دوستی، آزادی، نمادهای مبتنی بر صلح و دوستی و باور بهمصلح جهانی وجود دارد که همگی برآیند تفکر متعهدانه و صلح جویانه این شاعر انقلابی است صلح،عشق و دوستی، بیان رنج ها و مصایب انسان، جنگ ستیزی و دوری از خشونت و حق خواهی و ظلم ستیزی،ادب پایداری و مقاومت از بارزترین مضامین شعری درویش به شمار می روند. قیصر امین پور و محموددرویش با به کارگیری مضامینی مبتنی بر صلح و دوستی و مصادیق مرتبط با آن ها نشان داده اند که اینمفاهیم ارزشمند می توانند در حوزه ی دیپلماسی فرهنگی برای رسیدن به صلح پایدار نیز مورد استفادهقرار گیرند.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، دیپلماسی فرهنگی ، صلح و دوستی ، قیصر امین پور ، محمود درویش