پتانسیل سنجی انرژی خورشیدی شهرستان اهواز و مقایسه مدل های تخمین شدت تابش خورشیدی با روش های آماری و شبکه های عصبی مصنوعی

به دلیل اهمیت (R(s، مدل های مختلفی برای تخمین آن ارایه شده است. در این پژوهش برای تخمین میزان تشعشع قابل دریافت از روی داده های هواشناسی در اهواز (1387-1390) با کمک شبکه عصبی مصنوعی و روش های آماری تحقیقی صورت گرفت. ضرایب ثابت معادله آنگسترم بر اساس نسبت ساعات آفتابی واقعی روزانه (n) به حداکثر ساعات آفتابی ممکن (N) واسنجی گردید و ضرایب ثابت این معادله a=0.55 و b=0.12 با استفاده از نرم افزار متلب برای اهواز بدست آمد؛ در این پژوهش شش مدل برآورد تابش رسیده به سطح زمین : شامل: 1 - مدل آنگسترم- پرسکات پیشنهادی توسط فایو، 2 - مدل آنگسترم- پرسکات خلیلی و رضایی، 3 - مدل آنگسترم- پرسکات خلیلی و رضایی تحت تاثیر طیف جذبی بخار آب، 4 - مدل صباغ، 5 - مدل گلور- مک کلوت، 6 - مدل صفاری پور و مهرابیان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد شبکه عصبی مصنوعی با سه متغیر ورودی ساعت آفتابی، رطوبت نسبی و حداکثر دما با یک لایه پنهان 20 نورون، توانست با دقت مناسبی تشعشع را تخمین بزند. نتایج مقایسه مقادیر محاسبه شده مدل ها با مقادیر اندازه گیری شده توسط پیرانومتر و با نوشتن کد هوشمند برای بهینه کردن تعداد لایه پنهان، الگوریتم بهینه سازی، تعداد نورون ها و توابع فعال سازی، مناسب ترین ساختار با سه متغیر ورودی ذکر شده در بالا و یک متغیر خروجی (شدت تابش) با R= 0. 87 و mse= 0.2، و بهترین مدل برای یک اقلیم نیمه خشک (اهواز) مدل گلو-مک با R=0.53 و mse= 0.6 به عنوان مناسب ترین مدل اهواز معرفی گردید.

کلیدواژه ها:

پتانسیل سنجی ، شدت تابش خورشیدی ، اهواز ، شبکه عصبی مصنوعی ، مدل آنگسترم ، نرم افزار سطح پاسخ