بررسی اثرات زیست محیطی ذرات معلق

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 599

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CFAS01_070

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

آلودگی هوا در مناطق شهری و صنعتی از مهمترین مشکلات محیط زیستی است که سلامت انسانها را تهدید مینمایدازجمله این آلاینده ها، ذرات معلق در هوا است . اصطلاح ذرات معلق، ذرات منتقل شده از طریق هوا است که این ذرات منابع تولید و اندازه های بسیار متغیری دارند . در یک دسته بندی، ذرات معلق PM1 ، PM2.5 و PM10 است.ذرات ریزتر بخصوص PM 1 قابلیت نفوذ بیشتری در ریه ها داشته و ممکن است حتی به ناحیه حبابچه ها نیز برسد، بنابراین میتواند اثرات کوتاه مدت و بلندمدت بیشتری مثل مرگ زودرس، افزایش بیماری های تنفسی، کاهش کارایی ریه ها و ایجاد تغییرات در بافتهای ریوی داشته باشد. اثرات بهداشتی متنوع PM به ترکیب شیمیایی و فیزیکی آن بستگی دارد عمده ترین منابع آلودگی هوا شامل مونواکسید کربن، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای ازت، ذرات معلق و هیدروکربنها هستند . در این بین پیشتر مونواکسید کربن و نیز ازن، به دلیل تاثیر قالب توجه بر سلامت انسان و گسترش روزافزون استفاده از سوختهای فسیلی مخصوصا در کلان شهرها، به عنوان یکی از مهمترین آلاینده های هوا به شمار میرفتند ولی در سالهای اخیر همراه با گسترش مطالعات، آلاینده ذرات معلق به عنوان آلاینده مسیول و معیار در پایین بودن کیفیت هوا در روزهایی که شاخص آلودگی هوا در کلانشهرها از میزان معیار عبور میکند، شناخته شده است . لذا تمرکز بر نحوه پخش و پراکنش ذرات معلق و تاثیر آن بر محیط زیست، سلامت جمعیت در مواجه با آن و کمی سازی اثرات آن شده است. بنابراین با توجه به اهمیت زیست محیطی ذرات معلق این مقاله به بررسی اثرات زیست محیطی ذرات معلق پرداخته است.

نویسندگان

سعیده اناوی

دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند،

علیرضا پورخباز

دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند