مطالعه شیوع و شناسایی خصوصیات مولکولی لینگواتولا سراتا در گوسفند و بزکشتارشده در کشتار گاه یزد

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 483

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-72-4_004

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: لینگواتولا سراتا انگلی زیونوز بوده که عامل ایجادکننده سندروم هالزون در انسان است. عفونت انسان درنتیجه مصرف احشای دامی خام و یا نیم پخته رخ م یدهد. هدف: هدف اصلی از این مطالعه بررسی شیوع و شناسایی خصوصیت مولکولی لینگواتولا سراتا در گوسفندان و بزان کشتارگاه یزد بود. روش کار: به منظور تعیین شیوع و شدت آلودگی لینگواتولا سراتا، گره های لنفاوی 200 راس گوسفند و 200 راس بز کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهر یزد مورد آزمون قرار گرفت. استخراج DNA با استفاده از کیتهای تجاری استخراج DNA و براساس روش پیشنهادی در کیت انجام شد. به منظور بررسی ژنتیکی، ناحی های از ژن هدف 18srRNA با استفاده از پرایمرهای اختصاصی طراحی شده با نرم افزار Primer3 تکثیر شد. محصول تکثیر شده جهت تعیین توالی ارسال شد و توالی به دست آمده با استفاده از نرم افزار BLAST مورد ارزیابی قرار گرفت. داد ه های جم عآور یشده با استفاده از نر مافزار SPSS نسخه 16 و با استفاده آزمو نهای χ2 و همبستگی پیرسون در سطح معنیداری 01 / 0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: در تحقیق حاضر شیوع آلودگی در بز و گوسفندان کشتار شده به ترتیب 5/ 25 % و 5/ 22% بود. اختلاف معنیداری از نظر آماری بین شیوع آلودگی در سنین مختلف و همچنین جنس نر و ماده در 2 گروه )بز و گوسفند( مشاهده نگردید. نتایج حاصل از تعیین توالی، اختصاصی عمل نمودن پرایم رها و نیز انگل مورد نظر را تایید نمود. نتیجه گیری نهایی: این پژوهش اولین گزارش تشخیص مولکولی لینگواتولا سراتا در ایران بود. همچنین با توجه به شیوع قابل توجه آلودگی در دامهای منطقه و عدم آگاهی و عملکرد بهداشتیمناسب افراد در مصرف احشاء دامی احتمال آلوده شدن افراد به انگل لینگواتو لا سراتا وجود دارد. لذا در این راستا ب هکارگیری رو شهای تشخیصی مناسب و قاب لاعتماد جهت تشخیص عفونت در کشتارگاه ها و همچنین آموزش به افراد جامعه در زمینه مصرف صحیح احشاء دامی گامی موثر در جهت پیشگیری از ابتلاء به این بیماری می باشد.

نویسندگان

گیلدا اسلامی

مرکز تحقیقات سلامت و ایمنی غذا، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

سپیده خلعتبری لیماکی

گروه بهداشت و ایمنی مواد غذایی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران

احمد عریان

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

امین ظهورتبار

گروه بهداشت و ایمنی مواد غذایی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران