تاثیر سطوح مختلف آنتی اکسیدان های گلوتاتیون احیا شده و سوپراکسید دیسموتازبر روی برخی از ویژگی های اسپرم پس از انجماد منی گاو
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات دامپزشکی، دوره: 72، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 454
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVR-72-3_012
تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397
چکیده مقاله:
زمینه مطالعه: آفلاتوکسینها گروهی از مایکوتوکسین ها هستند که توسط قار چهای آسپرژیلوس فلاووس و آسپرژیلوس پارازیتیکوس تولیدشده و عامل مهمی در آسیب اکسیداتیو کلیه و کبد م یباشد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره زردچوبه و بنتونیت سدیم در کاهش آسیبهای کلیوی و کبدی ناشی از آفلاتوکسین B1 می باشد. روش کار: در این آزمایش که به مدت 4 هفته طول کشید 64 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی در قالب 8 تیمارآزمایشی و به روش فاکتوریل تقسیم شدند که تیمارها شامل: شاهد، آفلاتوکسین) AF (، عصاره زردچوبه ) ،)TE بنتونیت سدیم ) BS (، عصاره زردچوبه + بنتونیت سدیم، آفلاتوکسین+ عصاره زردچوبه، آفلاتوکسین + بنتونیت سدیم، آفلاتوکسین+ )عصاره زردچوبه و بنتونیت سدیم( بودند.. در پایان دوره آزمایش خون گیری از قلب انجام شد و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی خون بررسی گردید. نتایج: در مو شهای صحرایی آلوده شده با آفلاتوکسین B1 ، میزان آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز LDL و کراتینین به صورت معن یداری p> 0/05( ( و مقدار اسید اوریک به طور عددی ) 056 / p=0 ( در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت. درمان گرو ه های آلوده به آفلاتوکسین با عصاره ی زردچوبه یا بنتونیت به تنهایی باعث کاهش معن یدار میزان آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، کراتینین و اسید اوریک در مقایسه با تیمار آفلاتوکسین شد ) 05 / p> 0 ( و استفاده از ترکیب این دو باعث تقویت اثر و کاهش بیشتر فراسنجه های فوق گردید. گرو ه هایی که به تنهایی عصاره زردچوبه و بنتونیت دریافت کرده بودند در میزان آنزی مهای کبدی آ نها تغییر معنیداری حاصل نشد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، به نظر م یرسد که عصاره زردچوبه و بنتونیت سدیم به تنهایی اثرات مخرب آفلاتوکسین B1 را کاهش م یدهد و ترکیب این دو ممکن است اثر هم افزایی داشته باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین دقیق کیا
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
رستگار الفتی کرجی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران