موانع تاریخی رشد مدیریت شهری در دوره اول مشروطه؛تجربه انجمن های بلدی

جنبش مشروطه ایران علاوه بر اینکه از نظر فکری و سیاسی نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران بود، از دیدگاه اجتماعی نیز فصلی نو در باب مناسبات زندگی اقشار شهرنشین به همراه آورد. مهمترین تجلی گاه این موضوع شکلگیری انجمنهای بلدیه و ادارات بلدی بود که مقدمه ای بر شکل گیری شهرداریهای جدید به شمار میآمد. انجمن های بلدی گامهای نخست مدیریت گروهی شهر بودند و از مصادیق مشارکت جمعی توده های مردم در برقراری نظم و اداره شهر به شمار می آمدند؛ اما این تجربه به علل فراوان با بن بست مواجه شد و انجمن ها و ادارات مزبور کارایی و توانایی خود برای مدیریت شهری را ازدست دادند. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که علت عمده ناکارامدی نظام مدیریت شهری در دوره مشروطه اول چه بود. برای پاسخ به این پرسش از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است و نتیجه تحقیق این است که نبود اخلاقیات لازم برای زندگی اجتماعی از مهم ترین موانع شکل گیری ساختارهای نوی مدیریت شهری بوده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، ادارات بلدی ، مشارکت جمعی ، حقوق فردی و اجتماعی