تبیین الگوی آموزش سواد رسانه ای در نظام آموزش و پرورش

به جریت می توان گفت که اساس بسیاری از تحولات جهان امروز در شقوق فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و اخلاقی، دگرگونی درنظم و نظام ارتباطی و خصوصا فراگیر شدن رسانه های جمعی، شبکه های اجتماعی و فناوری های نوین مرتبط با آن، طی چند دهه گذشته است. این تحولات، سوادآموزی جدیدی می طلبد تا افراد را برای حضور در دنیای رسانه ای شده، توانمند سازد. سواد رسانه ای به ضرورت انکارناپذیر عصر حاضر، بخش مهمی از توسعه ارتباطات انسانی است که بایستی آموزش آن را از سال های کودکی و دوره های تحصیلی پیش از ورود به دانشگاه آغاز کرد.مقاله پیش رو به تبیین الگویی عملیاتی، جهت آموزش سواد رسانه ای برای کودکان، برمبنای رویکردهای نوین آموزشی می پردازد. تعریف ما از سواد رسانه ای، برآیندی از تعاریف موجود و تلفیقی از مهارت های تفکر انتقادی با دانش ارتباطی پیرامون محتوای رسانه ای است. الگوی پیشنهادی این مقاله، طرحی مرکب از سه مرحله بلندخوانی در سنین پیش از دبستان، آموزش فلسفیدن به کودکان در چند سال آغازین دبستان و آموزش محتوای رسانه ای در سال های پایانی دبستان است و نهادینه کردن زیرساخت هایی در بطن فکر کودکان، پیش از ورود ساختارهای دانش رسانه ای را در دستور کار دارد. سبک آموزشی بازاندیشانه، گفت و گو محور و مبتنی بر حلقه کندوکاو، اصل جدایی ناپذیر این الگو است که می تواند نگرشی بازاندیشانه، مسیولانه، انتقادی و خلاقانه نسبت به متون رسانه ای در کودکان ایجاد کند و به قضاوت دقیق تر آن ها در امور منجر شود.

کلیدواژه ها:

آموزش سواد رسانه ای ، دوره آموزشی فلسفه برای کودکان ، دوره بلندخوانی ، آموزش بازاندیشانه ، حلقه کندوکاو گفت و گویی