بهینه سازی ارزیابی عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها با رویکرد ترکیبی EFQM, BSC و DEA

هدف از پژوهش حاضر، بهینه سازی ارزیابی عملکرد ادارات تربیت بدنی دانشگاه ها با استفاده از مدل ترکیبی EFQM, BSC و IDEA است. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و اطلاعات به شکل میدانی جمع آوری گردید. جامعه ی تحقیق در مرحله ی تعیین شاخص های کلیدی وجایگاه آنها در ابعاد BSC، شامل کلیه ی خبرگان امروز ش دانشگاه اعم از اساتید دانشگاه، ارزیابان اداره کل تربیت بدنی و مدیران ادرات تربیت بدنی دانشگاه ها بود؛ که بر اساس روش DEA تعداد 21 دانشگاه براساس فرمول (معیارهای ورودی + معیارهای خروجی) 3 از کل ادارات تربیت بدنی و فوق برنامه دانشگاه ها به عنوان حجم نمونه تعیین گردید. در نهایت از نظرات 17 خبره و 15 دانشگاه که بطور کامل پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. در این پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون T، کولموگروف اسمیرنوف، ضریب کندال، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون) و روش تحلیل پوششی داده ها استفاده شد. جهت شناسایی معیارها پرسشنامه ی محقق ساخته تدوین و پس از تایید روایی و اعتبار (0/78) تعداد 13 معیار و 61 زیر معیار مورد تایید خبرگان قرار گرفت. در مرحله بعد، جهت سنجش ارزیابی عملکرد ادارات تربیت بدنی به شکل کمی از مدل BCC خروجی محور اصلاح شده استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل از اجرای این مدل از 15 دانشگاه شرکت کننده در تحقیق، 10 اداره کارا و 5 اداره ناکارآ بودند. همچنین 8 دانشگاه بازده به مقیاس افزایشی و 7 دانشگاه بازده به مقیاس آنها کاهشی بود. از دیگر نتایج تحقیق ارایه یک الگوی عنوان مدل ارایه شده در این تحقیق توانست علاوه بر بازنگری مجدد در روش موجود، با مشخص نمودن نقاط ضعف عملکرد در هریک از ابعاد BSC به تحلیل اطلاعات جهت تدوین استراتژی های آینده ی ادارات کمک نماید.

کلیدواژه ها:

بازده به مقیاس ، کارایی ، الگوی مجازی