شناخت رابطه میزانسن و تدوین در روایت فیلم داستانی

در سینمای کلاسیک داستانی، تنها از تعامل منطقی و متناسب بین عناصر میزانسن و تدوین است که روایت فیلمیک موثری حاصل می شود. هر دو عنصر همزمان و در نسبتی با هم در نمایاندن کنش فیلمنامه فعالند اما گاه کنش در قالب ظرفیت های روایتی میزانسن و گاه ظرفیت های روایتی تدوین موثرتر جلوه کند. این عناصر نه در مقابل هم، که در کنار هم و بلکه در تطابق با هم هستند. در صورتی که رابطه بین این دو عنصر منطقی باشد، ظرفیت های بیانی یکدیگر را تقویت نموده و در غیر این صورت به تضعیف یکدیگر منجر می شوند. دریافت کارگردان از کنش فیلنامه، ویزگی های سبکی او و زانر فیلم، در طراحی کارگردان نسبت به اجرا کردن نوع خاصی از رابطه بین میزانسن و تدوین در فیلم، اثرگذار است براساس نظریه های حاکم بر سینمای داستانی کلاسیک، نمی توان عناصر میزانسن و تدوین را به صورت ماهوی یکی دانست زیرا میزنسن اساسا به تمامی ان چیزی که درون قاب دیده می شود اشاره دارد و تدوین با رابطه بین نماها شناخته می شود. هریک از دو مفهوم میزانسن و تدوین دارای ظرفیت های بیانی منحصر به خود هستند. اما این را هم باید پذیرفت که حیات هریک از این دو، در گرو وجود دیگری است تنها در صورت وجود داشتن تعاملی منطقی و سازنده بین میزنسن و تدوین می توان به روایات موثرتری در فیلم داستانی دست یافت.

کلیدواژه ها:

روایت ، میزانسن ، تدوین ، فیلم داستانی