مقایسه سه روش مختلف آموزش از طریق مشاهده بر اکتساب و یادداری یک مهارت ورزشی

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر و مقایسه سه روش مختلف آموزش مشاهده ای بر اکتساب و یادداری مهارت بالانس ژیمناستیک بود . روش تحقیق ، نیمه تجربی است . 51دانشجوی پسر مبتدی با میانگین سنی 18 تا 24 سال انتخاب، و به روش تصادفی ساده در 3 گروه: 1) گروه مشاهده مدل زنده 2) گروه مشاهده مدل انیمیشن و 3) گروه ترکیبی مشاهدهمدل زنده و انیمیشن قرار گرفتند. علاوه بر مشاهده مدل، آموزش های کلامی نیز هم زمان به آزمودنی های هر سه گروه ارایه می شد. آموزش مختص به هر یک از گروه ها به مدت سه هفته و هر هفته سه جلسه انجام شد. بعد از هر جلسه آموزش، همه آزمودنی ها به طور یکسان 10 بار مهارت بالانس را اجرا کردند. بعد از آخرین جلسه تمرین، آزمون اکتساب و 48 ساعت بعد انجام شد. نتایج طرح اندازهگیری مکرر نشان داد که هر سه روش آموزشی به طور معنی داری سبب بهبود اجرای مهارت در مراحل اکتساب و یادداری می شود. همچنین نتایج تحلیل واریانس یک راهه تفاوتی معنی دار میان سه گروه در مراحل اکتساب و یادداری نشان داد به طوری که آزمودنی های گروه سوم (ترکیب مشاهده مدل زنده و انیمیشن) در آزمون اکتساب و یادداری به طور معنی داری بهتر از گروه اول(مشاهده مدل زنده) و دوم (مشاهده مدل انیمیشن) عمل کردند. اما بین اجرای آزمودنی های گروه های اول و دوم تفاوتی معنی دار یافت نشد. با توجه به نتایج تحقیق به مربیان و معلمان ورزشی پیشنهاد می شود که هنگام آموزش مهارت های حرکتی، از ترکیب مشاهده مدل زنده و انیمیشن استفاده کنند که منجر به یادگیری بهتری برای اجرای مهارت می شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشاهده ای ، مدل زنده ، مدل انیمیشن ، آموزش کلامی