بررسی طرح کاشی کاری داخل گنبد مسجد شیخ لطف الله از نظرالگوهای هندسی تزیینات سنتی معماری ایران

با آغاز قرن بیستم، با هجوم الگوهای معماری مدرن غرب به معماری جهان، رفته رفته الگوهای معماری بومی کشورها به دست فراموشی سپرده شد. معماری بومی ایران علی الخصوص معماری تزیینی آن ؛ سرشار از الگوهای مختلف و زیبایی ست که نشان دهنده ذوق ایرانیان و روح حاکم بر زندگی آنان است.یکی از این الگوها؛ الگوهای هندسیمی باشد که با توجه به محدودیت استفاده از موتیف های جاندار در الگوها، مورد توجه معماران ایرانی قرار گرفته به نحوی که اکثر غریب به اتفاق بناهای کهن و ارزشمند این سرزمین قابل مشاهده است.با اطمینان می توان گفت یکی از بناهای شاخص ایران در عرصه معماری تزیینی علی الخصوص کاشی کاری، مسجد شیخ لطف الله اصفهان است که از نظر به کار گیری الگوهای هندسی در طرح و نقش آن، منحصر به فرد است. هدف این پژوهش بررسی طرح و نقش کاشی کاری داخلی گنبد مسجد شیخ لطف الله از نظر ویژگی های معماری تزیینی ایران می باشد. روش پژوهش برای پاسخ گویی به پرسش های فوق و دست یابی به اهداف آن، جمع آوری داده ها به صورت توصیفی و ترسیمی و پدیدار شناسانهبا رویکردی کاربردی و به طریق مطالعات کتا بخانه ایی از منابع مطالعاتی وبا محوریت طرح ها و الگو های هندسی در تزیینات بناهای قدیمی معمارس اسلامی انجام گرفته است.نتایج پژوهش نشان می دهد؛ الگوهای هندسی معماری تزیینی ایران بر نه ویژگی استوار می باشد که هفت ویژگی آن در طرح و نقش کاشی کاری داخلی گنبد مسجد شیخ لطف اللهبه کار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

الگوی هندسی ، تزیینات سنتی ، معماری تزیینی ، کاشی کاری ، مسجد شیخ لطف الله