ارتباط ناگویی خلقی با اختلال خوردن در دانش آموزان

نمونه آماری در پژوهش حاضر شامل 300 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهرستان اردبیل می باشد. روشنمونه گیری تصادفی ساده می باشد. بین ناگویی خلقی با اختلال خوردن (0/283)، نگرانی در مورد وزن و رژیمغذایی (0/223) و بازداری (0/184) رابطه مثبت و معنا دار بدست آمد. بین اختلال خوردن و دشواری در تشخیص احساس ها (0/152)، دشواری در توصیف احساس ها (0/347) رابطه مثبت و معنا دار و با تفکر برون مدار (0/040) رابطه منفی و معنی بدست آمد. نتایج رگرسیون همزمان نشان داد، 0/113، درصد از تغییرات متغیر ملاک، یعنی اختلال خوردن توسطمتغیر پیش بین یعنی ناگویی خلقی و مولفه های آن ، (دشواری در تشخیص احساس ها، دشواری در توصیف احساسها و تفکر برون مدار) تبیین می شود.