بررسی پروفیل شوری خاک و عملکرد برنج تحت شرایط سطح ایستابی کم عمق و شور تحت یک مدل لایسیمتری (مطالعه موردی: کرج)

با توجه به اهمیت مشکل شوری خاک برای بسیاری از نقاط برنج خیز کشور به خصوص نواحی حاشیه دریای خزر به دلیل همجواری با دریا و قرارگیری در مناطق کمارتفاع دارای سطح ایستابی کمعمق و شور و نظر به اینکهبرنج کی ی ازمهم ترین گیاهان راهبردی برای اقتصاد کشور و مردم این منطقه محسوب میشود، انجام این پژوهش به منظور بررسی امکان تولی دبرنج در حضور سطح ایستابی کم عمق و شور ضروری است. این تحقیق در سال 1396 و در مرکز تحقیقات آب و هواشناسی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج -دانشگاه تهران صورت گرفت. پژوهش حاضر در غالب طرحکاملا تصادفی متعادل بوده و در لایسیمتر فلزی عایق تحت دو تیمار اصلی بدون سطح ایستابی کمعمق و شور (CT) و در حضور سطح ایستابی کم عمق و شور (ST) به انجام رسید. شوری آب آبیاری و سطح ایستابی به ترتیب در حدود 0/94 و 20 دسی زیمنس بر متر بود ه و سطح ایستابی در عمق 40 سانتی متری از سطح خاک تثبیت گردید. نتایج پروفیل شوری خاک در هر دو تیمار CT و ST حاکی از عدم اختلاط آب شور و شیرین در منطقه بینابینی (از زیر سخت لایه یعنی عمق 30 تا 40 سانتیمتری از سطح خاک) وتاثیر ناچیز شوری بر منطقه ریشه بود. نتایج حاصل از تجزیه و واریانس نیز همین امر را تصدیق می کند و نشان میدهدکه شوری سطح ایستابی کم عمق بر پارامترهای سطح برگ، طول ریشه، ارتفاع بوته، پایداری غشا و کلروفیل اثر معنی داری نداشته و فقط برای محتوای آب نسبی و زیست توده در سطح احتمال 5 درصد معنیدار شده است. ضمن اینکه عملکرد اقتصادی و بیولوژیک در تیمار CT نسبت به ST به ترتیب 3/2 و 4/5 درصد کاخش یافته است.

کلیدواژه ها:

سطح ایستابی ، کم عمق و شور ، برنج ، عملکرد ، پروفیل شوری