بررسی معماری متناسب با عناصر اقلیمی در شهر تبریزبا استفاده از مدل های بیوکلیماتیک

زمان نشاندهنده ی آن است که طراحی ساختمان نیاز به در نظر گرفتن عملکرد فعلی و آینده ی ساختمان با هدف انطباق و انعطاف پذیری آن نسبت به تغییرات محیط زیست میباشد. معماری پایدار و شرایط تغییر اقلیم به یکی از مهمترین بحثهای امروزهی جهان تبدیل شده است و تحقیقات بسیاری نیز در این زمینه در سطح جهانی صورت گرفته است. در این مقاله بر همین اساس از مدلهای بیوکلیماتیک استفاده شده است تا با استفاده از داده های اقلیمی، معماری متناسب با شرایط اقلیمی تبریز حاصل شود. در نهایت بر اساس نتایج کسب شده از جداول و شاخصهای فوق، به طور میانگین میتوان گفت: که فصول پاییز و زمستان و ماه فروردین، در اکثر اوقات دارای شرایط یکسان آب و هوایی بوده و وضعیت سرد و یا خیلی خنک را تجربه میکنند. در اکثر شاخصهای انجام شده، ماه های اردیبهشت، خرداد و شهریور، شرایط آسایش را دارا میباشند و ماه های تیر و مرداد شرایط آب و هوایی گرم دارند. براساس این نتایج طبق پیشنهادات مقدماتی ماهانی و جدول پیشنهادات معماری همساز با اقلیم گیونی میتوان شرایط آسایش را با معماری منطبق با اقلیم در شهر تبریز فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

بیوکلیماتیک ، معماری ، طراحی اقلیمی ، تبریز