یافتن اندازه بهینه تولیدات پراکنده فوتوولتایی در یک سیستم شعاعی با در نظر گرفتن تابش خورشیدی و اعوجاج هارمونیکی

این مقاله یک روش احتمالاتی برای یافتن اندازه بهینه تولید پراکنده نوع فوتوولتایی (PV-DG) در یک شبکه توزیع را ارایه میدهد. یک شاخص پایداری ولتاژ حالت ماندگار برای انتخاب مکانهای PV-DG اعمال میشود. هدف روش ارایه شده کمینه کردن متوسط تلفات توان اکتیو سیستم با در نظر گرفتن قیود کیفیت توان (مثل تنظیم ولتاژ، اعوجاج هارمونیکی کل ولتاژ، اعوجاج کل تقاضا و جریانهای هارمونیکی) است. شبیه سازی مونت کارلو برای کسب تابشهای خورشیدی، دماهای محیط، تقاضاهای بار و ولتاژهای پست به کار میرود. روش پیشنهادی روی یک شبکه توزیع ولتاژ متوسط 51 شینه واقعی در تایلند آزموده میشود. برای شبیه سازی، یک راهکار مختلف میان انتخاب اندازه بهینه PV-DG با و بدون درنظرگرفتن هارمونیکهای پس زمینه وجود دارد. همچنین در موارد واقعی، PV-DGها شاید تنظیم ولتاژ را بهبود و تلفات شبکه های توزیع را کاهش دهند؛ با این حال، مقادیر اعوجاج هارمونیکی کل ولتاژ را افزایش میدهند.

کلیدواژه ها:

تولید فوتوولتایی ، کیفیت توان ، روش احتمالاتی ، تولید پراکنده