کشاورزی پایدار، نیشکر و پایداری زیست محیطی

در ده ههای اخیر بهخصوص در کشورهای در حال توسعه، با افزایش تقاضای خرید شکر و محصولات جانبی نیشکر، شکر به یکی از مهمترین اقلام بازرگانی بین المللی تبدیل شده است. از سویی دیگر مصرف زیاد نهاده های خارجی مانند مواد شیمیایی مصنوعی (کودها)، آفت کشها، مواد دارویی و سایر موادی که از این قبیل هستند برای افزایش تولید و دستیابی به امنیت غذایی، اغلب توسط سیاستگذاران و مدیران توصیه میشوند که البته پیامدهای ناگواری چون کاهش تنوع زیستی، تاثیرات منفی زیاد بر منابع آب، خاک، هوا و در نهایت سلامت انسانها داشتهاند . لذا کشاورزی پایدار به عنوان کلید رهایی از مشکلات به وجود آمده، مطرحشده است. بنابراین پایداری یکی از مولفه های اصلی تولید محصولات کشاورزی بشمار میرود که امنیت غذایی و بهرهمندی از منابع تولیدی را برای نسلهای کنونی و آینده در پی خواهد داشت. پایداری بخش کشاورزی در مفهوم کلی دارای سه بعد اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی است. در این مقاله به بررسی کشاورزی پایدار، پایداری و محیط زیست در تولید نیشکر، راهبرد حفاظت منابع آبی و کارایی آن،و بحث مدیریت خاک پرداخته شد. باید اشاره کرد مدیریت تلفیقی علفهای هرز مدیریت آبوخاک و روی آوردن به کشت ارگانیک که هدف از آن ترکیب و تلفیق مجموعه ای از راهکارهای کنترلی در جهت ایجاد شرایط مطلوب برای رشد محصول و در مقابل ایجاد شرایط نامطلوب برای رشد علف هرز و به حداقل رساندن اثرات زیانبار علف های هرز میباشد از راهکارهای کشاورزی پایدار در کشت محصولات مختلف میباشد.

کلیدواژه ها:

توسعه ، نیشکر ، محیط زیست ، کشاورزی پایدار ، مدیریت تلفیقی آفات ، ارگانیک